Αγωνιστική Παρέμβαση Ε΄ ΕΛΜΕ - Θεσσαλονίκης
18/7/2024
Εμφανίζουν ως απόφαση 21ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με αποτίμηση εκπαιδευτικού έργου (όπως βαφτίζουν την αξιολόγηση), ενώ ήδη έχουν καταθέσει πρόταση παρωδία ΣΣΕ στην κυβέρνηση
Αποκαλυπτικές για τη στάση των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού στο ΔΣ της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ) σε μια κρίσιμη χρονιά, οι «αποφάσεις» του συνεδρίου που δημοσιοποίησαν αλλοιωμένες (12/7/2024). Τη στάση τους αυτή με αναλυτική ανακοίνωση (14/7/2024) καταγγείλαμε. Ποιος άραγε τόλμησε να προχωρήσει σε μια τόσο βαθύτατα αντιδημοκρατική ενέργεια; Η πλειοψηφία του ΔΣ (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ) που αποχώρησαν από το συνέδριο για να μην ψηφιστεί απόφαση απεργίας αποχής κατά της αξιολόγησης; Η επιτροπή θέσεων που τη μετέτρεψαν σ όργανο αποφάσεων; Ο «πρόεδρος» του συνεδρίου; Οφείλουν να απαντήσουν!
Ο λαλίστατος πρόεδρος του συνεδρίου, αξιολογητής διευθυντής σχολείου (πού φτάσανε, να ορίζουν πρόεδρο του συνεδρίου που δεν υλοποιεί τις αποφάσεις του κλάδου) που συνεχίζει τον άχαρο ρόλο που του αναθέσανε, να συκοφαντεί και να καθυβρίζει τις Παρεμβάσεις, μέσα στο συνέδριο και μετά, όφειλε να φροντίσει, πριν κοινοποιηθούν οι αποφάσεις, να έχουν την υπογραφή του προεδρείου. Με βάση το καταστατικό όλα τα ζητήματα του συνεδρίου τα διεκπεραιώνει το προεδρείο, στο οποίο οι εκπρόσωποι των ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ με διαρκή πραξικοπήματα φίμωσαν κυριολεκτικά τους συνέδρους και συνέργησαν στην αλλοίωση των ψηφοφοριών, παρά τη σθεναρή στάση του εκπροσώπου των Παρεμβάσεων σε αυτό.
Σ’ αυτό το φόντο οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ) αποφάσισαν πρόταση επαιτείας, μια νομοτεχνική πρόταση στο πνεύμα που απαιτεί ο ν. 2738/1999 που κατέθεσαν στην κυβέρνηση, εν κρυπτώ από τον κλάδο. Με την κατ’ όνομα Κλαδική Συλλογική Σύμβαση, όπως παραπλανητικά την ονομάζουν, ούτε τα ψίχουλα που αναμένουν να τους εκχωρήσει η κυβέρνηση δεν πρόκειται να τους δοθούν. Είναι προβλέψιμοι απέναντι στην κυβέρνηση, αφού έτσι και αλλιώς η τακτική τους απέναντι στην αντιεκπαιδευτική πολιτική της είναι δεδομένη, ούτε την αποκαλύπτει, ούτε την αντιπαλεύει!
Στην πρότασή τους απουσιάζει κάθε κριτική στον ψευδεπίγραφο ν. 2738/99 που φαλκιδεύει τις πραγματικές διεκδικήσεις των εκπαιδευτικών και όλων των δημοσίων υπαλλήλων. Δεν απαιτούν κατάργηση του ενιαίου μισθολογίου των Δ.Υ. (ν. 5045/2023) που αποτελεί φυλακή για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις των κλάδων που αγωνίζονται. Προβάλλουν υποβαθμισμένες διεκδικήσεις που είναι γνωστές στις κυβερνήσεις χρόνια ολόκληρα, οι οποίες δεσμευμένες σε αντιλαϊκές πολιτικές και στις αποφάσεις της ΕΕ, αδιαφορούν να λύσουν τα προβλήματα των σχολείων, των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Κανένα σχέδιο αγώνα δεν προτείνουν που να αναγκάσει την κυβέρνηση να συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις, να αποδεχθεί αιτήματα και να προχωρήσει σε λύσεις των προβλημάτων.
Ο ν. 2738/99 τον οποίο επικαλούνται και απευθύνονται στην κυβέρνηση για ΣΣΕ, αποτελεί θεσμικό τερατούργημα με τις απαγορευτικές ρυθμίσεις που περιλαμβάνει για ελεύθερες και γνήσιες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αλλά και για τις γενικές, οι οποίες σταδιακά έγιναν ακόμη χειρότερες για τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα με νέες ρυθμίσεις.
· Ρητά απαγορεύει στην ΟΛΜΕ και στις άλλες ομοσπονδίες να διαπραγματεύονται και να είναι συνομιλητές στα κρίσιμα ζητήματα των αποδοχών (μισθών και επιδομάτων), των συντάξεων, του συστήματος προσλήψεων, των οργανικών θέσεων (άρθ. 3, παρ. 2), αλλά αναγορεύει αποκλειστικό συνομιλητή την ΑΔΕΔΥ (άρθ. 4, παρ. 1). Δεν επικυρώνει τις διεθνείς συμβάσεις (151, 154) και ό,τι ισχύει στον ιδιωτικό τομέα όπου με βάση το ν. 1876/1990 ρόλο στις ΣΣΕ έχουν η ΓΣΕΕ, αλλά και τα σωματεία του ιδιωτικού τομέα. Αλήθεια, τι σύμβαση είναι αυτή στο δημόσιο, που απαγορεύει στους κλάδους και τα σωματεία τους, όταν αγωνίζονται, να μπορούν οι εργαζόμενοι να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής τους!
· Αναγορεύει την ΑΔΕΔΥ σε αποκλειστικό διαπραγματευτή – συνομιλητή σε κρίσιμα ζητήματα (μισθό, σύνταξη, διορισμούς, κ.ά.) και αφήνει στις ομοσπονδίες να μπορούν να συμμετέχουν μόνο για ειδικές συμβάσεις για επί μέρους θέματα (υγιεινής, ασφάλειας, επιμόρφωσης, αδειών, χρόνου εργασίας, μεταθέσεων, συνδικαλιστικά, κ.ά.) και «εφόσον αυτά δεν έγιναν δεκτά για να αποτελούν περιεχόμενο γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας» (αρθ. 4, παρ. 2), οι οποίες είναι στην ευθύνη της ΑΔΕΔΥ, δηλαδή και αυτά είναι υπό την αίρεση της ΑΔΕΔΥ!
· Όσον αφορά τα σημαντικά θέματα (μισθό, σύνταξη, κοινωνική ασφάλιση, κ.ά.), αναγορεύει προνομιακό συνομιλητή την ΑΔΕΔΥ, αλλά με περιορισμένες δυνατότητες, φαλκιδεύοντας όλα τα επίπεδα διαπραγμάτευσης γιατί οι συμφωνίες που θα καταλήγουν δεν θα είναι Συλλογικές Συμβάσεις, αλλά Συλλογικές Συμφωνίες (άρθ. 13). Η ισχύς τους απαιτεί κανονιστικές πράξεις, νομοθετικές ρυθμίσεις και κάθε φορά θα εξαρτάται από τις κυβερνητικές διαθέσεις και το κατά πόσο θα εναρμονίζονται με τις αντιλαϊκές πολιτικές της εκάστοτε κυβέρνησης, τις προαπαφασισμένες πολιτικές δεσμεύσεις και συμφωνίες με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
· Παρά την πλήρη υπονόμευση των ΣΣΕ από παραπάνω ρυθμίσεις, θεσπίστηκε και καθεστώς μονομερούς διαδικασίας Μεσολάβησης (διαιτησία) όπου μεσολαβητές (άρθ. 10, 11) αποτελούν Νομικοί σύμβουλοι του κράτους και πανεπιστημιακοί που ορίζονται από την κυβέρνηση με παράλληλο πάγωμα κάθε αγωνιστικής διεκδίκησης.
· Οι κυβερνήσεις δεν σταμάτησαν όμως εδώ, με το ν. 3205/03 άρθ. 24, παρ. 5 (ενιαίο μισθολόγιο) αφαιρέθηκε κάθε δυνατότητα για συλλογικές διαπραγματεύσεις, υπογραφή συλλογικής σύμβασης και συλλογικής συμφωνίας για το πιο βασικό ζήτημα των ΣΣΕ, των αποδοχών (μισθό και επιδόματα). Αυτή η ρύθμιση δεν άλλαξε, αλλά παρέμεινε σε άλλα τρία ενιαία μισθολόγια που ψηφίστηκαν από όλες τις κυβερνήσεις (ν. 4024/2011, ν. 4354/2015, ν. 5045/2023).
· Με το νόμο του Χατζηδάκη (4808/2021) περικυκλώνουν κάθε αγώνα των εργαζομένων για να τον υποτάξουν στις αντισυνδικαλιστικές και απεργοκτόνες ρυθμίσεις του. Το ίδιο ισχύει και για τις Συμβάσεις Εργασίας μέσω της διαμεσολάβησης (ΟΜΕΔ) και την αποδοχή του ΓΕΜΗΣΟΕ που θέλουν να επιβάλλουν. Η ΟΛΜΕ δεν το γνωρίζει! Η πρόταση Σύμβαση Εργασίας που κατέθεσαν για τους αναπληρωτές, εφαρμόζοντας και το 1876/90 που μέσω ΟΜΕΔ και ΓΕΜΗΣΟΕ (άρθ. 96, 97) οδηγεί απευθείας στην εφαρμογή του ν. Χατζηδάκη δεν τους προβλημάτισε και ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να αποφασίσουν την εφαρμογή του.
Τα παραπάνω δεν είναι τυχαία, προφανώς έχουν σχέση με τις πολιτικές εξελίξεις την εποχή που ο ν. 2738/99 ψηφίστηκε. Η κυβέρνηση Σημίτη, μπροστά στους δυναμικούς αγώνες των κλάδων, ιδιαίτερα στην εκπαίδευση (απεργία καθηγητών 1997, καταλήψεις ΑΣΕΠ 1998), στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στην Υγεία, ψήφισε έναν νόμο ψευδεπίγραφων ΣΣΕ για το Δημόσιο που ισοδυναμεί με μηχανισμό ανάσχεσης δυναμικών κλαδικών κινητοποιήσεων και με ασφαλιστικές δικλίδες την προώθηση του «κοινωνικού διαλόγου» για την πλήρη ενσωμάτωση των σωματείων στην κυβερνητική πολιτική. Ούτε είναι τυχαίο ότι η ΟΛΜΕ συμμετείχε σε διαπραγματεύσεις καταθέτοντας πολύ συγκεκριμένα αιτήματα, αλλά και με απαίτηση να κατοχυρωθούν γνήσιες κλαδικές συμβάσεις (2000, 2002, 2006, 2010), καθώς και άλλες ομοσπονδίες και η ΑΔΕΔΥ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ΟΛΜΕ έγινε αποδεκτό το 2000 μόνο ένα από τα 58 που κατέθεσε! Όλα αυτά επιβεβαιώνουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα του ν. 2738/1999 και την απαίτηση το συνδικαλιστικό κίνημα να ζητά την κατάργησή του για να μπορούν να υπάρξουν γνήσιες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις και νομοθετικά κατοχυρωμένες.
Στη σημερινή περίοδο του άκρατου αυταρχισμού, της ποινικοποίησης των αγώνων και των αντισυνδικαλιστικών νόμων (Χατζηδάκη, Γεωργιάδη, κ.ά.), πλανώνται όσοι νομίζουν ότι καταθέτοντας μια πρόταση ΣΣΕ, χωρίς πρόταση αγώνα, θα κερδίσουν αυξήσεις και δικαιώματα.
Την εμπειρία σχετικά με τις ΣΣΕ οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού σκόπιμα την αγνοούν γιατί δεν θέλουν να την προσαρμόσουν σε μια αγωνιστική γραμμή, την οποία ούτε έχουν, ούτε θέλουν! Το μοντέλο συνδικαλισμού στο οποίο έχουν προσαρμοστεί ως κυβερνητικές παρατάξεις είναι της αναζήτησης σημείων επαφής με τα μέτρα που καταθέτουν οι κυβερνήσεις, για αυτό και ανάλογες είναι και οι προτάσεις που καταθέτουν (καλή αξιολόγηση, επέκταση μαθητείας, επίδομα τηλεκπαίδευσης, κ.ά.), ευελπιστώντας, για τη συναίνεση που προσφέρουν στην κυβερνητική πολιτική, να ανταμειφθούν με ψίχουλα που θα τους παραχωρήσει η κυβέρνηση.
Σε μια τέτοια κατεύθυνση ψήφισαν θέσεις στα συνέδρια και εξειδίκευσαν πρόταση που κατέθεσαν για ΣΣΕ που αφήνουν έκθετο τον κλάδο στα κυβερνητικά μέτρα. Χαρακτηριστικά τα παραδείγματα. Δεν διεκδικούν γνήσιες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις, εφ’ όλης της ύλης, αλλά Σύμβαση Εργασίας και ξεχωριστά Σύμβαση οικονομικής αναβάθμισης, προσαρμογή στο νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο απαγορεύει διαπραγματεύσεις για το μισθό. Δεν διεκδικούν οι μισθοί να επανέλθουν στα προ κρίσης επίπεδα, στα 1.200 € καθαρά στον πρωτοδιόριστο, αλλά αυξήσεις στα όρια του πληθωρισμού, με αυτόματη αναπροσαρμογή των μισθών! Ζητούν κατάργηση μόνο μέρους των νόμων για την αξιολόγηση, του Γ Μέρους του ν. 4823/21 (ατομική αξιολόγηση) και των άρθρων 20 και 21 του 4692/20 (ατομική αξιολόγηση στα Π.Σ. και ΠΕΙ.Σ.), ενώ δεν ζητούν κατάργηση της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας, της τράπεζας θεμάτων, των ενδοσχολικών συντονιστών και των μεντόρων, χρήση σχολικών υποδομών για έσοδα στο πλαίσιο αυτονομίας της σχολικής μονάδας, κ.ά. Δεν ζητούν κατάργηση των νόμων για την αξιολόγηση (4823/21, 4298/20). Ζητούν εφαρμογή του 2738/1999, χωρίς ούτε καν μια στοιχειώδη κριτική που έκανε στο παρελθόν η ΟΛΜΕ (τροποποίηση, δεν ανταποκρίνεται στις ΣΣΕ που απαιτεί ο κλάδος, να αλλάξει, κ.ά.). Κανένα σχέδιο αγώνα δεν καταθέτουν, ενώ χωρίς αγωνιστική στάση του κλάδου δεν μπορεί να σπάσει ο κλάδος την αδιαλλαξία της κυβέρνησης και του ΥΠΑΙΘΑ και να γίνουν αποδεκτά τα αιτήματα κι οι διεκδικήσεις μας.
Σχετικά με τη στάση της ΑΣΕ
Η νομοτεχνική πρόταση που κατέθεσαν εδώ και δύο χρόνια για ΣΣΕ δεν συμπεριλαμβάνει όλα τα αιτήματα του κλάδου και την παρουσιάζουν ως το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει ο κλάδος για να έχει κατακτήσεις και μάλιστα χωρίς να τη συνοδεύουν με πρόγραμμα αγώνα. Με την πρότασή τους για ΣΣΕ εργασίας, προσποιούνται ότι δεν οδηγούν τον κλάδο να αποδεχθεί τον ΟΜΕΔ και την εφαρμογή του απεργοκτόνου ν. Χατζηδάκη. Στο συνέδριο απέφυγαν να πάρουν θέση για τον επικίνδυνο δρόμο που αποκάλυψαν οι Παρεμβάσεις. Κατέθεσαν πρόταση για τους μισθούς πολύ κατώτερη των αναγκών, αφού παρόλο που διεκδικούν την κάλυψη των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης, επιμένουν να την ορίζουν σε καθαρές αποδοχές στα 950 € στον πρωτοδιόριστο, αντί στα 1.200 €, όσο έπαιρνε ένας πρωτοδιόριστος πριν την κρίση. Στη ΣΣΕ δεν περιλαμβάνουν το αίτημα για επιστροφή του ωραρίου στην πριν από το 2013 κατάσταση. Δεν συμπεριλαμβάνουν αίτημα κατάργησης του 2738/2099. Η πρόταση του ΠΑΜΕ για τις ΣΣΕ που περιλαμβάνει σωματεία του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και κατατέθηκε και στη Βουλή από το ΚΚΕ, δεν περιλαμβάνει αίτημα διεκδίκησης για το μισθό με βάση τις ανάγκες των δημοσίων υπαλλήλων, παρά μόνο επιστροφή των δώρων!
Η πρότασή μας για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας
Σε μια κρίσιμη περίοδο που το κράτος θωρακίζεται με αντισυνδικαλιστικούς νόμους (Χατζηδάκη, Γεωργιάδη, κ.ά.) για να ανατρέψει οποιαδήποτε ελπιδοφόρα εξέλιξη των αγώνων, όπως εκφράστηκε τα προηγούμενα χρόνια, ώστε να ολοκληρώσει απρόσκοπτα τα μέτρα εναρμόνισης και λειτουργίας της δημόσιας παιδείας με πλήρη ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, της υποταγής των εκπαιδευτικών σε ρόλο διεκπεραιωτών της ύλης και της απογείωσης των ταξικών φραγμών, ένας είναι ο δρόμος, σχέδιο αγώνα που μπορεί να τους νικήσει, αιτήματα και διεκδικήσεις που απαντούν στη γενικευμένη επίθεσή τους και θα καλύπτουν όλες τις ανάγκες του δημόσιου σχολείου, των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Αν κυριαρχήσουν οι ψευδαισθήσεις των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού, των υποβαθμισμένων αιτημάτων και της διαπραγμάτευσης σε ό,τι μας επιτρέπει ο ν. 2738/99, αλλά και του κομματικού συνδικαλισμού, της απόλυτης νομοτεχνικής πρότασής τους, και αυτοί σε ό,τι μας επιτρέπει ο νόμος, και χωρίς να προτείνουν σχέδιο αγώνα, αλλά με συντήρηση των δυνάμεών μας, μπορεί και να τη γλιτώσουμε, θα ηττηθούμε κατά κράτος!
· Κατάργηση του ν. 2738/99, παρωδία διαπραγματεύσεων ΣΣΕ.
· Κατάργηση του ενιαίου μισθολογίου φυλακή για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς.
· Κατοχύρωση γνήσιας Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας εφ’ όλης της ύλης (μισθό, σύνταξη, εργασία, κοινωνική ασφάλιση, διορισμούς). Ελεύθερες και γνήσιες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σε όλο το δημόσιο και σε όλα τα επίπεδα.
· Όχι στις αυταπάτες συμμετοχής της ΟΛΜΕ σε ψευδεπίγραφους διαλόγους.
· Καμία συναίνεση με μεσολαβητές, ΟΜΕΔ, κ.ά. οργανισμούς, περικυκλωμένους από το ν. Χατζηδάκη που θα σημάνει αποδοχή του ΓΕΜΗΣΟΕ και άλλων αντισυνδικαλιστικών ρυθμίσεων.
· Κατάργηση του άρθρου 24 παρ. 3 του ν. 3205/03 (μισθολόγιο) που απαγορεύει τις διαπραγματεύσεις για το μισθό. Κατοχύρωση ρύθμισης όπως και στον ιδιωτικό τομέα, όπου ο μισθός θα είναι βασικό κομμάτι των διαπραγματεύσεων και με ισχυρό ρόλο σε όλα τα σωματεία (τριτοβάθμια, δευτεροβάθμια, και πρωτοβάθμια).
· Στα κρίσιμα ζητήματα προτείνουμε με βάση τα προ κρίσης αιτήματα του κλάδου που ψηφίστηκαν σε Γενικές Συνελεύσεις, διεκδικήθηκαν μέσα από αγώνες και ανακόπηκαν βίαια από τις πιο βαθιές αντιλαϊκές πολιτικές των μνημονίων, να κατατεθεί πρόταση του κλάδου για ΣΣΕ:
- 1.400 € καθαρά στον πρωτοδιόριστο με αντίστοιχες αυξήσεις σε όλα τα ΜΚ για να ζούμε με αξιοπρέπεια αποκλειστικά από το μισθό μας. Να επανέλθουν τα δώρα και να δοθεί το ΜΚ που μας αφαιρέθηκε. Αφορολόγητο στις 12.000 €.. Η σχέση εισαγωγικού και καταληκτικού μισθού να διαμορφωθεί 1 προς 2,5.
- Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας, χωρίς όριο ηλικίας και υπολογισμό της κύριας σύνταξης στο 80% του συνόλου των αποδοχών κατά το μήνα αποχώρησης. Αυτοδίκαιη αναγνώριση της στρατιωτικής θητείας (χωρίς εξαγορά). Κατοχύρωση του δικαιώματος σύνταξης στα 25 χρόνια. Τριπλασιασμό του εφάπαξ για να επανέλθει στα όρια προ κρίσης. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων (Κατρούγκαλου, Βρούτση, κ.ά.).
- Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί. 20 χιλιάδες τώρα στη Β/θμια για να καλυφθούν όλα τα κενά με μόνιμους διορισμούς! Κάτω τα χέρια από τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών, όχι στους κόφτες μείωσης των αναπληρωτών κατά 50%, όπως σχεδιάζουν και προωθούν.
- Να καταργηθούν οι νόμοι κατηγοριοποίησης σχολείων και εκπαιδευτικών της αξιολόγησης (ν. 4692/20, 4823/21). Παιδαγωγική ελευθερία στα σχολεία.
- Όχι στην παράδοση της τεχνικής εκπαίδευσης στην αγορά και την φτηνή κατάρτιση. Όχι στην εμπορευματοποίηση και τη μαθητεία. Τεχνική Εκπαίδευση ενταγμένη στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης και εξ ολοκλήρου στο ΥΠΑΙΘ. Επαγγελματικά δικαιώματα στους τίτλους σπουδών! Να καταργηθεί ο νόμος Πιερρακάκη για την ΤΕΕ (Ν. 5082/24).
- Να επανέλθει το διδακτικό ωράριο στα όρια του 2013.
- Μείωση των μαθητών στους 20 στο τμήμα, 15 στις ομάδες προσανατολισμού, 10 στα εργαστήρια.
- Να καταργηθούν όλοι οι αντιεκπαιδευτικοί νόμοι και να ξεκινήσει διάλογος με το ΥΠΑΙΘΑ στη βάση των προτάσεων του κλάδου.
- Άμεση αύξηση δημόσιων δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ τουλάχιστον, με δεσμεύσεις αυτές να φτάσουν στο 7% του ΑΕΠ ή το 15% του Προϋπολογισμού.
- Όχι τηλεπιμορφώσεις - διαλέξεις. Ετήσια επιμόρφωση για όλους με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα.
- Κάτω τα χέρια από τα σωματεία, τις ΓΣ, την απεργία. Καμία δίωξη εκπαιδευτικών. O αυταρχισμός και η τρομοκρατία δεν θα περάσουν. Δεν εφαρμόζουμε καμία πτυχή του αντεργατικού ν. «Χατζηδάκη» (ΓΕΜΗΣΟΕ, ηλεκτρονικές κάλπες, φακέλωμα κλπ)! Καμιά συμμετοχή σε ηλεκτρονικές εκλογές.
-
Δωδεκάχρονο
δημόσιο δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά. Κανένα παιδί έξω από το σχολείο!
Την πρόταση παρωδία ΣΣΕ που κατέθεσε η ΟΛΜΕ η κυβέρνηση την αγνοεί επιδεκτικά, γιατί στην τακτική της δεν είναι ούτε καν οι ψευδεπίγραφοι διάλογοι, αλλά η επίδειξη πυγμής και τρομοκρατίας του κλάδου. Δεν αποδεχόμαστε καμία εφαρμογή του ν. Χατζηδάκη μέσω και των ΣΣΕ.
Πρόταση ΣΣΕ με το ξεκίνημα της χρονιάς να συζητηθεί μέσα στον κλάδο και να είναι απόφαση Γενικών Συνελεύσεων, με σχέδιο αγώνα να διεκδικήσουμε γνήσια ΣΣΕ. Σε μια τέτοια κατεύθυνση οι Παρεμβάσεις ήδη καταθέσαμε πρόταση αγώνα μέσα στο 21ο συνέδριο για αποφασιστικό αγώνα διαρκείας που οι ΓΣ θα καθορίζουν με βάση τις εξελίξεις.
ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΜΠΑΙΓΝΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΜΟ ΠΑΡΩΔΙΑ ΓΙΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΣΣΕ! ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΡΙΚΑΤΟΥΡΑ ΣΣΕ ΤΗΣ ΟΛΜΕ!
ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ, ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ
