Πανελλαδική μέρα δράσης για την υγεία και την αξιοπρέπεια του λαού, Σαβ. 22/1, 12μ, άγαλμα Βενιζέλου

27.6.18

Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης: Για τη θεατρική παράσταση «Νυχτοφαγιές»

Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης  
Προξένου Κορομηλά 51, e.elme.thess@gmail.com

Για τη θεατρική παράσταση «Νυχτοφαγιές»

Αφίσα θέατρο-Νυχτοφαγιές
Η Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης συνεχίζει τη συνεργασία της με τη θεατρική ομάδα που δραστηριοποιείται στα δυτικά της Θεσσαλονίκης και ανέβασε, μέχρι τώρα, τα έργα: Καντίνα/Canteen/Can(teen), 2014. Πες το ψέματα, 2016. Κόκκινο, 2017. Τα δύο πρώτα ανέβηκαν σε παραγωγή της Ε΄ ΕΛΜΕ και ήταν αφιερωμένα στους συναδέλφους που τέθηκαν σε καθεστώς διαθεσιμότητας-απόλυσης (Καντίνα, 2014) και στους πρόσφυγες (Πες το ψέματα, 2016). Και το νέο έργο της διευρυμένης πια ομάδας, με τον τίτλο «Νυχτοφαγιές», θα είναι παραγωγή της Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης και οι παραστάσεις (28 και 29/9/2018, καθώς και 5,6,12 και 13/10/2018 θα είναι αφιερωμένες στους πρόσφυγες. Οι παραστάσεις θα γίνουν στην αίθουσα θεάτρου του Κέντρου Πολιτισμού Χρήστος Τσακίρης του Δήμου Παύλου Μελά. Θα ακολουθήσουν κι άλλες ανακοινώσεις με λεπτομέρειες για τις κρατήσεις θέσεων.  

Το έργο 
Μια γυναίκα ζει με μνήμες και φροντίζει αδέσποτα σκυλιά. Ούτε η πρώτη είναι, ούτε η τελευταία. Προσοχή όμως. Τα σκυλιά τριγυρίζουν στο άδειο από στρατιώτες, εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο Παύλου Μελά. Η γυναίκα αποφεύγει σαν το διάολο το λιβάνι να τ’ αποκαλεί με ανθρώπινα ονόματα. Έχει τους λόγους της. Δεν της είναι άγνωστα τα χώματα που πατά. Σ’ αυτά μπουσούλησε ως βρέφος.
Αυτή ήταν το πρώτο παιδάκι που γεννήθηκε σ’ εκείνο το κολαστήριο που ήταν το Παύλου Μελά στον καιρό της Ναζιστικής Κατοχής. Αυτή και τα χώματα ξέρουν. Ξέρουν γιατί τα χορτάρια εκεί δεν φυτρώνουν ούτε και ξεραίνονται σαν όλα τα χορτάρια του κόσμου. Ξέρουν τι ήταν τα θρεφτάρια του στρατοπέδου και τι ήταν οι νυχτοφαγιές. Ξέρουν τι ήταν ο πιστολισμός στο πίσω μέρος του κρανίου και τι είναι να συνηθίζεις τον καθημερινό θάνατο του διπλανού ανθρώπου που, κατά τύχη, δεν είσαι εσύ. Ξέρουν βέβαια και τη λαχτάρα για ζωή, ξέρουν για τα ερωτικά ραβασάκια των μελλοθάνατων που ανταλλάσσονταν ανάμεσα στα αγκαθωτά σύρματα που χώριζαν άντρες και γυναίκες, Έλληνες και Σέρβους ή Ιταλούς. Ξέρουν όμως και άλλα. Ξέρουν γιατί η Συννεφιασμένη Κυριακή στοιχειώνει τα όνειρα ενός κρατούμενου και παιδεύει έναν υπάλληλο του στρατοπέδου. Ξέρουν πως Εβραίοι έφυγαν και από το στρατόπεδο αυτό για το ταξίδι του χαμού τους. Ξέρουν πως έφυγαν ξοπίσω τους κι άλλοι κι άλλοι, που δεν γνώρισαν τα κρεματόρια και το Ολοκαύτωμα, γνώρισαν όμως τη φρίκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης στη Γερμανία. Ξέρουν γιατί έπαιζαν ποδόσφαιρο τα παιδιά της γειτονιάς δίπλα στην Τούμπα των εκτελέσεων. Ξέρουν πόσοι ακριβώς ήταν εκείνοι οι τελευταίοι του στρατοπέδου που παρέλασαν ρακένδυτοι και γιόρτασαν με όλη τη Θεσσαλονίκη την Απελευθέρωση. Στο θεατρικό έργο Νυχτοφαγιές ενσωματώνονται λέξεις και γεγονότα όπως τα διηγήθηκαν ή τα έγραψαν οι ίδιοι οι κρατούμενοι. Εξ άλλου λέξη κρατούμενου αυτού του στρατοπέδου είναι και ο τίτλος του έργου˙ κρατούμενου ο οποίος έζησε και την εμπειρία του εγκλεισμού του στην αποθήκη ψυχών απ’ όπου προμηθεύονταν τα θύματα για τα αντίποινά τους οι Γερμανοί, αλλά και την εμπειρία της αποστολής του στη Γερμανία απ’ όπου ευτυχώς επέστρεψε ζωντανός. Η μουσική του Βασίλη Τσιτσάνη γαντζώνεται από μια συγκυρία, που μπορεί και να μην είναι σκέτη συγκυρία και σύμπτωση, και μπολιάζει με τη δύναμή της το έργο. Εκτός από λόγια των κρατουμένων, στο έργο εισάγονται και φράσεις ενός λογοτέχνη της Θεσσαλονίκης που έγραψε για το στρατόπεδο, τους κρατούμενούς του, αλλά και για τους άλλους, που με τα διάφορα κατοπινά Σχέδια Μάρσαλ, εξασφάλισαν χρυσά κουτάλια, πιρούνια και μαχαίρια για τον εαυτό τους και χρυσές αλυσίδες για τους ηττημένους, εκείνους που παρέλασαν ρακένδυτοι από το Στρατόπεδο προς το Διοικητήριο τη μέρα της Απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης από τη Φασιστική Γερμανική Κατοχή.  

Συντελεστές  
Κείμενο, στίχοι τραγουδιών, σκηνοθεσία: Σπύρος Λαζαρίδης  
Μουσική: Βασίλης Μπάνος  
Κίνηση, χορογραφία: Αυγή Προγκίδη 
 Σκηνικά: Τάσος Τσιάχτας  
Κατασκευή σκηνικών: Σταύρος Τσαλαμπούνης  
Κουστούμια: Σταυρούλα Μαμούτου  
Φωτισμοί, μακιγιάζ: Ολυμπία Λαζαρίδου  
Ηθοποιοί: Παναγιώτης Αλευρίδης, Γιάννης Αναβελάνος, Γιώργος Γκάτσος, Δήμητρα Γοργορή, Στάθης Δρίζης, Δήμητρα Θωμά, Βίκη Κίτσιου, Ολυμπία Κύκλη, Γιώργος Λαδόπουλος, Μαίρη Λυμπεριάδου, Σταυρούλα Μαμούτου, Πέπη Μισαηλίδου, Βάσω Μπούρη, Φωτεινή Παπαδοπούλου, Σοφία Παπαθανασίου, Αννα Ρογδάκη, Τάσος Σαμαράς, Σταύρος Τσαλαμπούνης, Σταυρούλα Τσέλιου Θέατρο Σκιών: Οδυσσέας Κανλής 
 Σχεδιασμός, κατασκευή φιγούρας: Μιχάλης Μυλωνάς

για το ΔΣ
Η πρόεδρος          Η γραμματέας
Πόπη Σαραϊδάρη                Φρίντα Χατζηβαρίτη