Αγωνιστικές Παρεμβάσεις-Αυτόνομη Ριζοσπαστική Κίνηση
Συνεργαζόμενοι
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ
Δεν υποχωρούμε! Δεν συναινούμε! Αγωνιζόμαστε!
- Ήρθε η ώρα να αποκαθηλώσουμε τους κυβερνητικούς αιρετούς
- Με τα σωματεία μας υπερασπίζουμε την εργασία μας και το δημόσιο σχολείο
- Πάλη ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – ΟΟΣΑ
- Με αιρετούς αγωνιστές και συντονισμό των ΕΛΜΕ παρεμβαίνουμε μαχητικά στα Υ.Σ.
Αριστερά συνδικαλιστικά σχήματα και ανένταχτοι συνάδελφοι συμφωνήσαμε για κοινή κάθοδο στις εκλογές στα Υ.Σ. και απευθύνουμε πρόσκληση στήριξης στα αγωνιστικά ψηφοδέλτια που συγκροτήσαμε. Οι εκλογές για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια διεξάγονται σε μια περίοδο που το κύριο χαρακτηριστικό της είναι η κατάφωρη παραβίαση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών και των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών. Είναι επιτακτική η ανάγκη να παρέμβουν τα σωματεία μας, οι ΕΛΜΕ, να αναδείξουμε αιρετούς όχι κυβερνητικούς εντολοδόχους, αλλά αιρετούς που θα υπερασπίζονται τα δικαιώματά μας και το δημόσιο σχολείο.
Νέα κανονικότητα ονομάζουν τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ υλοποιεί τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις πιστή στα δεσμά του Ευρωπαϊκού Συμφώνου Σταθερότητας, της ΕΕ, του ΟΟΣΑ και του ΝΑΤΟ. Η νέα κανονικότητα περιγράφεται με συντάξεις μειούμενες, χωρίς 13ο και 14ο μισθό για το δημόσιο τομέα, με ΕΝΦΙΑ, χαράτσια και συνεχή μείωση του αφορολόγητου ορίου, απλήρωτη και ελαστική εργασία, με μετανάστευση για τους νέους, ιδιωτικοποιήσεις και ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, πλειστηριασμούς κατοικίας-λαϊκής περιουσίας, χρέη, παιδεία και υγεία για λίγους. Απαιτεί αιματηρά πλεονάσματα και να ζούμε από τα ψίχουλα που θα πέφτουν από το τραπέζι. Όμως δε βάζει ποτέ σε διαπραγμάτευση τη συνεχή μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, την απαλλαγή εργοδοτών από ασφαλιστικές εισφορές, τη γιγαντιαία αύξηση των πολεμικών δαπανών και τη δημιουργία νέων βάσεων στα πλαίσια των πολεμικών σχεδιασμών του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Σε αυτή την κανονικότητα, που τραβά τουλάχιστον μέχρι το 2060 συμφωνούν και ΝΔ – ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ – Λεβέντης, Χ-Α.
Στο στόχαστρο δημόσιο σχολείο, εκπαιδευτικοί και μαθητές
Οι αντιδραστικές, ταξικές αναδιαρθρώσεις σε δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση συνεχίζονται. Ο ΟΟΣΑ εξωραΐζεται, η κουλτούρα της αξιολόγησης γίνεται στρατηγικός στόχος. Το Λύκειο εξελίσσεται σε εξεταστικό κέντρο, στη τριτοβάθμια εκπαίδευση τα μεταπτυχιακά επί πληρωμή αυξάνονται ενώ θα έπρεπε να είναι δωρεάν για ολους και επαγγελματικά δικαιώματα αμφισβητούνται συνεχώς. Πολλοί μαθητές «σπρώχνονται» στην άτυπη εκπαίδευση, την κατάρτιση και τη μαθητεία. Ακόμη περικοπές, συγχωνεύσεις τμημάτων, μετακινήσεις εκπαιδευτικών, «ολιγομελή», υπερπληθώρα μαθητών στα τμήματα. Ο φτηνός και υποταγμένος εργαζόμενος είναι ο στόχος του «μεταμνημονιακού σχολείου» για αυτό θέλουν τους εκπαιδευτικούς να τους μετατρέψουν απλά σε διεκπεραιωτές ύλης, να σπάσουν τις συλλογικές δράσεις μας, να υποδαυλίσουν μικρούς εμφύλιους (σύγκρουση ειδικοτήτων, προσοντολόγιο διορισμού, ανταγωνισμό σχολείων, κατηγοριοποίηση εκπαιδευτικών, κ.ά.).
Η ηγεσία της ΟΛΜΕ είναι εκκωφαντικά απούσα
Οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ) στην ΟΛΜΕ απορρίπτουν όλες τις προτάσεις για αγωνιστικό σχεδιασμό για τα άμεσα προβλήματα: Θεωρούν λαϊκισμό τον ουσιαστικό αγώνα για τα ολιγομελή, έλλειψη πνεύματος διαλόγου την απαίτηση απόσυρσης των εξαγγελιών Γαβρόγλου για το Λύκειο, αδιανόητη την οργάνωση της απεργίας – αποχής για την αξιολόγηση, προτείνουν προσοντολόγιο για τους διορισμούς! Απέρριψαν όλα τα αιτήματα – διεκδικήσεις και μορφές πάλης που απαντάνε στην επίθεση και ροκάνισαν το χρόνο με συνεδριάσεις επί συνεδριάσεων για τη διαμόρφωση εισήγησης , μία και κάθε βδομάδα από τότε που άνοιξαν τα σχολεία. Ενέκριναν Γ.Σ. όταν πλέον μίλησε η γνωστή ΑΔΕΔΥ, δηλώνοντας τη συμφωνία τους σε μία 24ωρη πανεργατική απεργία με αναμονή απόφασης της ΓΣΕΕ! Αποτελούν πλέον σταθερό κυβερνητικό μέτωπο και αρνούνται επίμονα να υπάρχει και η παραμικρή κριτική στα κυβερνητικά αντιεκπαιδευτικά μέτρα. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε τόσο μεγάλη σύμπνοια στάσης των τριών δυνάμεων στην ακύρωση τελικά του ρόλου της Ομοσπονδίας. Ευθύνες για αυτή την κατάσταση στην ΟΛΜΕ έχει και το ΠΑΜΕ που αντιμετωπίζει τον αγωνιστικό σχεδιασμό επετειακά στα πλαίσια μιας 24ωρης απεργίας – διαμαρτυρίας για αυτό πάντα προτάσσει τις 24ωρες απεργίες με την ΑΔΕΔΥ – ΓΣΕΕ, διατηρώντας μόνο το δικαίωμα της ξεχωριστής συγκέντρωσης με βασικό στόχο την κομματική επένδυση.
