Παίζουν (με σειρά εμφάνισης):
Ζίνα, υπηρέτρια: Ελένη Χαμπαλάεβα
Καθηγητής Προμπραζένσκι: Ντέγιαν Στογιάκοβιτς
Φίοντορ, θυρωρός: Μπεσνίκ Άλλκο
Μπρομεντάλ: Μάγια Ασανίτζε
Σβόντερ: Ανδρονίκη-Παρασκευή Αγραφιώτη
Πετρούχινα: Κωνσταντία Μιχαηλίδου
Στρατηγός: Ιμέρ Μουράτι
Σκύλος-Σάρικωφ: Αντώνης Γαζάκης
Κυρία-Γραμματέας: Αφροδίτη Ρίζου
Πιότρ Αλεξάντροβιτς: Μπεσνίκ Άλλκο
Σκηνοθεσία: Γιάννη Μέμα
Επιμέλεια Σκηνικού: Γιάννη Μέμα
Κοστούμια: Ελένη Χαμπαλάεβα
Μακιγιάζ: Μάγια Ασανίτζε
Ήχος: Δημήτρης Τρακόσας
Φωτισμοί: Δέσποινα Κακατσάκη
Αφίσα-πρόγραμμα: Δημήτρης Τρακόσας
Ευχαριστούμε τους:
- Γιώργο Κιμούλη για την ευγενική παραχώρηση του κειμένου
- Αναστάσιο Κογξίδη και Νέλλη Παπαδοπούλου για τη βοήθεια στα σκηνικά
Οι πρόβες έγιναν στο Κοινωνικό Κέντρο/Στέκι Μεταναστών (Ερμού 23), στο οποίο συμμετέχει ενεργά εδώ και δύο χρόνια το Σχολείο Αλληλεγγύης “Οδυσσέας”
Το έργο: Η υπόθεση τοποθετείται λίγο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση. Ο διαπρεπής χειρούργος Φιλίπ Φιλίπποβιτς Προμπραζένσκι, στο πλαίσιο της έρευνάς του για την ανανέωση του ανθρώπινου οργανισμού, μεταφέρει ζωτικά όργανα ενός αλκοολικού άνδρα σε έναν αδέσποτο σκύλο. Το πείραμα εξελίσσεται με εντυπωσιακό τρόπο, αφού ο σκύλος σταδιακά μεταμορφώνεται σε άνθρωπο και ψάχνει την ταυτότητά του διεκδικώντας με κάθε τρόπο μια θέση στην καινούρια σοβιετική κοινωνία που ψάχνει να βρει κι αυτή το βηματισμό της. Πρόκειται για ένα καυστικό σατιρικό έργο που βασίζεται στην ομώνυμη νουβέλα του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ (1925) και εξερευνά την ανθρώπινη φύση, τη σχέση ατόμου-κοινωνίας, αλλά και το δίπολο κληρονομικότητα-περιβάλλον. Μια κωμική ιστορία επιστημονικής φαντασίας με αλληγορικές προεκτάσεις που έχει γνωρίσει μεγάλη επιτυχία και πολλές θεατρικές διασκευές σε όλο τον κόσμο. Λίγα λόγια για τον συγγραφέα του έργου: Ο Μιχαήλ Αφανάσιεβιτς Μπουλγκάκοφ (1891-1940) ήταν Ρώσος συγγραφέας και θεωρείται ως ένας από τους πιο σημαντικούς σατιρικούς της ρωσικής λογοτεχνίας. Είναι ένας από τους σημαντικότερους νεότερους δραματουργούς της Ρωσίας, ενώ το βιβλίο του “Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα” θεωρείται από πολλούς ως το καλύτερο ρωσικό μυθιστόρημα του 20ου αιώνα. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Το έργο του διακρίνεται για την καυστική του σάτιρα και το διεισδυτικό του χιούμορ. Αυτή η σάτιρά του όμως που δεν χαριζόταν σε κανέναν, ούτε καν στο νεοσυσταθέν σοβιετικό καθεστώς, τον οδήγησε στη δυσμένεια και το 1930 τα έργα του κόβονται από τη λογοκρισία. Είναι χαρακτηριστικό ότι η “Καρδιά ενός σκύλου" δημοσιεύθηκε σε πλήρη μορφή στη Σοβιετική Ένωση μόλις το 1987. Παρ' όλ' αυτά, ο Μπουλγκάκοφ συνδέθηκε στενά με την αναγέννηση του σοβιετικού θεάτρου, ενώ η επίδρασή του στη σοβιετική λογοτεχνία υπήρξε τεράστια. Λίγα λόγια για τον "Οδυσσέα":Σε μια γωνιά της «άλλης Θεσσαλονίκης», στην Αισώπου 24, κοντά στο Βαρδάρη, σε χώρους που έχει παραχωρήσει ευγενικά το ΜΑΚ.ΙΝ.Ε. (Μακεδονικό Ινστιτούτο Εργασίας), λειτουργεί εδώ και χρόνια το σχολείο αλληλεγγύης «Οδυσσέας». Ξεκινώντας το 1997, ο «Οδυσσέας» ταξιδεύει για τη δική του «Ιθάκη» με την εθελοντική, δωρεάν διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας σε ενήλικες μη φυσικούς ομιλητές της, αλλά και ξένων γλωσσών σε μετανάστες, πρόσφυγες, παλιννοστούντες και ντόπιους. Μέχρι και το 2012 έχουν φοιτήσει περίπου 6500 ενήλικες μαθητές μετανάστες και έχουν διδάξει πάνω από 200 εθελοντές διδάσκοντες. Σήμερα το σχολείο του «Οδυσσέα» απευθύνεται σε ένα ευρύ φάσμα μεταναστών, παλιννοστούντων, προσφύγων και ντόπιων με διαφορετικό κοινωνικό, οικονομικό και μορφωτικό επίπεδο. Στόχος του σχολείου είναι να αποτελέσει και χώρο ανάπτυξης κοινωνικών σχέσεων, πολιτισμικών ανταλλαγών, εξομάλυνσης εθνικών αντιθέσεων, χώρο έκφρασης και δημιουργίας. Έτσι λοιπόν διοργανώνει εκδρομές, πολιτιστικές επισκέψεις σε μουσεία και γειτονικές πόλεις, χορούς, προβολές ταινιών, εκθέσεις με έργα των μαθητών, καθώς και παραστάσεις από τη θεατρική ομάδα, που δημιουργήθηκε το 2000 από τους μαθητές του «Οδυσσέα». Ο ετήσιος κύκλος των μαθημάτων περιλαμβάνει 2 διδακτικά δίωρα την εβδομάδα, από τον Οκτώβριο μέχρι το Μάιο, αλλά νέα τμήματα μπορούν να δημιουργηθούν καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς.
