Δήλωση των εκπροσώπων
των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ–ΚΙΝΗΣΕΩΝ–ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΩΝ Π.Ε. στο Δ.Σ της ΔΟΕ
Δημήτρη Μαριόλη (6974750410), Αργύρη Παπαθανασίου (6975308409)
ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΣ ΤΗΣ ΔΟΕ
Οι συνεδριάσεις του Δ.Σ. της ΔΟΕ για τη συγκρότηση του προεδρείου, πραγματοποιήθηκαν στις 28 Ιουνίου και στις 5 Ιουλίου. Σε αντίθεση με την πρότασή μας για προγραμματικό προεδρείο, η ΔΑΚΕ, η ΔΗΣΥ, η ΑΣΕ/ ΠΑΜΕ, η ΑΕΚΕ και η ΕΡΑ τοποθετήθηκαν υπέρ ενός αντιπροσωπευτικού – αναλογικού προεδρείου όπου η ανάληψη θέσεων στο προεδρείο θα γίνει με βάση την εκλογική δύναμη των παρατάξεων. Η ΑΣΕ/ΠΑΜΕ έθεσε ως προϋπόθεση τη συμμετοχή όλων των δυνάμεων στο προεδρείο, επομένως, στη συνέχεια δεν διεκδίκησε κάποια θέση στο προεδρείο και δεν στήριξε καμία υποψηφιότητα. Στην τελευταία συνεδρίαση, συγκροτήθηκε το προεδρείο (πρόεδρος/ταμίας από τη ΔΑΚΕ, αντιπρόεδρος/οργ. γραμματέας από τη ΔΗΣΥ, γ.γραμματέας από την ΑΕΚΕ, ειδ. Γραμματέας από την ΕΡΑ) με σχετική πλειοψηφία.
Ως Παρεμβάσεις- Κινήσεις- Συσπειρώσεις θεωρούμε ότι το προεδρείο της Ομοσπονδίας συγκροτείται σε πολιτικο-συνδικαλιστική προγραμματική βάση. Η διαχείριση του συνδικάτου είναι μια πολιτική και όχι ουδέτερη λειτουργία. Γι’ αυτό και από την αρχή της εκπροσώπησής μας στο όργανο, δηλαδή από το 1999, εκφράσαμε την ίδια θέση για τη συγκρότηση. Δηλαδή, τη συγκρότηση του προεδρείου σε προγραμματική βάση.
Όπως είναι γνωστό, πριν δύο χρόνια, με βάση τους τότε συσχετισμούς του ΔΣ της ΔΟΕ και την άποψή μας για συγκρότηση του προεδρείου σε προγραμματική βάση, διεκδικήσαμε τη συγκρότηση προεδρείου από τις δυνάμεις που θα συμφωνούσαν σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα θέσεων και διεκδικήσαμε τη θέση του προέδρου. Θεωρήσαμε ότι η ΔΟΕ μπορούσε και έπρεπε, ως η μεγαλύτερη ενεργή Ομοσπονδία της χώρας, να έχει καθοριστικό ρόλο στο συντονισμό και τη συγκρότηση ενός μετώπου που θα αντισταθεί σε παλιά και νέα μνημόνια, ενός μετώπου που θα παλέψει για όλα τα κοινωνικά δικαιώματα και κατακτήσεις, στην παιδεία, την υγεία, την ασφάλιση και την εργασία. Γι αυτό το λόγο οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ καταθέσαμε την πρόταση για τη συγκρότηση προγραμματικού προεδρείου, διεκδικώντας για πρώτη φορά τη θέση του προέδρου, διεκδικώντας να εκφραστεί η αλλαγή συσχετισμών στο συνδικάτο, διεκδικώντας να αλλάξει ρότα το συνδικάτο και να πάρει θέση στις κυρίαρχες αντιθέσεις της περιόδου. Αυτή η πρόταση δεν υλοποιήθηκε, όχι με δική μας ευθύνη.
Σήμερα, με τους νέους συσχετισμούς που προκύπτουν από την 86η ΓΣ της ΔΟΕ και με βάση και την εισήγηση που κατέθεσε το απερχόμενο ΔΣ της ΔΟΕ στην ΓΣ του κλάδου, αλλά και τις τοποθετήσεις των παρατάξεων σε αυτήν, καθώς και την τοποθέτησή τους στο ΔΣ της ΔΟΕ για το σχετικό θέμα, τέτοια προοπτική δεν υπάρχει. Επομένως, με βάση πάντα την άποψή μας για προγραμματική συγκρότηση του προεδρείου και την εκτίμηση ότι τέτοιο ενδεχόμενο δεν είναι δυνατό με τους σημερινούς συσχετισμούς, δεν αποδεχόμαστε καμία θέση στο προεδρείο και κανένα αξίωμα και δεν ψηφίζουμε καμία δύναμη για κανένα αξίωμα.
Στη σημερινή συγκυρία, μετά από 9 χρόνια καπιταλιστικής κρίσης και 7 χρόνια μνημονίων, θεμελιώδη σημασία για τον προσανατολισμό της Ομοσπονδίας, έχει το ζήτημα της στάσης των συνδικαλιστικών δυνάμεων απέναντι στο μνημονιακό μπλοκ, απέναντι στην ΕΕ, το ΔΝΤ, τις κυβερνήσεις και τους πολιτικούς διαχειριστές αυτών των κατευθύνσεων. Επισημαίνουμε εδώ ότι τα μνημόνια αποτελούν τη συγκεκριμένη οικονομική και πολιτική έκφραση της γενικής κατεύθυνσης του καπιταλισμού για ριζική υποτίμηση της εργασίας στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης.
Η στάση αυτή συνδέεται άμεσα με όλα τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις του κλάδου. Για παράδειγμα, το αίτημα για μαζικούς μόνιμους διορισμούς, καμία απολύτως αξία δεν έχει εάν δεν συνοδεύεται από μια πολιτική γραμμή ρήξης με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Ακριβώς γιατί οι δεσμεύσεις που επιβάλλουν οι συγκεκριμένες μνημονιακές συμφωνίες απαγορεύουν ρητά το ενδεχόμενο μαζικών διορισμών και ενισχύουν την τάση για επιβολή αντιεκπαιδευτικών πολιτικών.
Επομένως, κατά τη γνώμη μας, τα δύο σημεία που έβαζε η εισήγηση του ΔΣ της ΔΟΕ προς την 86η ΓΣ, δηλαδή, η αυταπάτη του «καλού και κακού διαπραγματευτή με τους θεσμούς» και η αυταπάτη της αντιμνημονιακής ρητορείας χωρίς το απαραίτητο στοιχείο της ρήξης, ανακυκλώνουν την ίδια πολιτική γραμμή που έκφρασε ο ΣΥΡΙΖΑ, αναπαράγουν τις ίδιες αυταπάτες και τα ίδια αδιέξοδα. Βεβαίως, οι αποφάσεις που παίρνει σε συγκεκριμένα επιμέρους ζητήματα το ΔΣ της ΔΟΕ μπορεί να κινούνται σε κάποιες περιπτώσεις σε θετική κατεύθυνση (με τελευταίο παράδειγμα την απόφαση για την αξιολόγηση), ωστόσο δεν αποτελούν για μας το καθοριστικό κριτήριο καθώς αντιμετωπίζουν τα αποτελέσματα των αντιλαϊκών αντιεκπαιδευτικών πολιτικών αλλά όχι τις αιτίες τους.
Με βάση όλα τα παραπάνω και εκτιμώντας ότι σήμερα δεν υπάρχουν περιθώρια συγκρότησης του προεδρείου σε προγραμματική βάση που θα διασφαλίζει τον απαραίτητο για την Ομοσπονδία προσανατολισμό δηλώσαμε ότι δε διεκδικούμε, ούτε αποδεχόμαστε καμιά θέση στο προεδρείο και δεν ψηφίζουμε καμιά πρόταση για το προεδρείο.
