Πανελλαδική μέρα δράσης για την υγεία και την αξιοπρέπεια του λαού, Σαβ. 22/1, 12μ, άγαλμα Βενιζέλου

10.1.19

Απεργία εκπαιδευτικών στις 11 Ιανουαρίου.Αντιδρούν στο νέο σύστημα προσλήψεων στην Παιδεία

Του Στέφανου Μακρυγιάννη*
 
Αντιδρούν στο νέο σύστημα προσλήψεων στην Παιδεία

Είναι κοινός τόπος πως από το 2010 μέχρι σήμερα έχουν αποχωρήσει από την εκπαίδευση περίπου 18.000 μόνιμοι εκπαιδευτικοί και οι θέσεις τους δεν έχουν ποτέ καλυφθεί με μόνιμους διορισμούς. Τα χιλιάδες αυτά κενά καλύπτονταν – ποτέ όμως πλήρως – με προσλήψεις αναπληρωτών-τριων που κάθε χρόνο μετακόμιζαν αλλού, βρίσκονταν σε μόνιμη εργασιακή ομηρία και ανασφάλεια, είχαν μειωμένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Οι προσλήψεις γίνονταν με μοναδικό προαπαιτούμενο το πτυχίο τους και μοναδικά κριτήρια το χρόνο λήψης του και την προϋπηρεσία.

Η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φέρνει στη βουλή ένα νέο σύστημα προσλήψεων με τον ίδιο πονηρό πολιτικά τρόπο των προκατόχων της ΝΔ – ΠΑΣΟΚ: Ανακοινώνει το νέο σύστημα παραμονές Χριστουγέννων (21-12), εξαγγέλλει διάλογο και δημόσια διαβούλευση μέχρι 4/1 (δηλαδή όσο τα σχολεία είναι κλειστά!) και το καταθέτει 7/1 στη βουλή για ψήφιση μέσα σε άλλο νομοσχέδιο (για το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας) εντός μιας εβδομάδας.  Όλα αυτά προφανώς για να αποφύγει τις αντιδράσεις του κόσμου της εκπαίδευσης καθώς:
α) με το νέο σύστημα μοριοδότησης για τις προσλήψεις χρόνια προϋπηρεσίας χιλιάδων εκπαιδευτικών πετιούνται στον κάλαθο των αχρήστων αφού μοριοδοτούνται με κάτω από το 50% της συνολικής μοριοδότησης, ενώ ορίζεται μέγιστο όριο αναγνώρισης προϋπηρεσίας οι 120 μήνες. Ενδεικτικά να αναφερθεί πως στην ειδική αγωγή και σε άλλες ειδικότητες υπάρχουν αναπληρωτές που εργάζονται ως τέτοιοι από το 2001-2002 δηλαδή για 17 χρόνια (ποτέ δεν έγιναν διορισμοί στις ειδικότητες αυτές!)
            β) Το βασικό πτυχίο απαξιώνεται ολοκληρωτικά, αφού το εργασιακό δικαίωμα στην εκπαίδευση δεν θα κατοχυρώνεται με αυτό.  Αντίθετα οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί για εργασία για να συλλέξουν μόρια για την πρόσληψή τους και να «βελτιώσουν το φάκελό τους» θα μπουν σε άγρα  προσόντων και επί χρήμασι πιστοποιητικών για δύο μεταπτυχιακά, διδακτορικά, δεύτερο πτυχίο, σεμινάρια 300 ωρών, ξένες γλώσσες, πιστοποίηση στις νέες τεχνολογίες, καλούς βαθμούς που όλα θα μοριοδοτούνται!
            γ) Ακόμα και οι νέοι πίνακες που θα προκύψουν θα είναι απολύτως μεταβαλλόμενοι καθώς δίνεται η δυνατότητα στον εκάστοτε υπουργό να τροποποιεί κατά το δοκούν την επιμέρους μοριοδότηση κάθε δύο χρόνια!

Το νέο σύστημα διορισμών φέρει σαφές ταξικό πρόσημο σε βάρος των ασθενέστερων. Τιμωρεί όσους τόσα χρόνια για λόγους βιοπορισμού ταξίδεψαν σε κάθε γωνιά της χώρας και εργάστηκαν αναπληρωτές λειτουργώντας την εκπαίδευση και τώρα βλέπουν να καταργείται μέρος της προϋπηρεσίας τους με αποτέλεσμα είτε να αναγκαστούν σε νέο κύκλο μετακινήσεων καθώς θα μεταπέσουν σε χαμηλότερες θέσεις του πίνακα ή και να χάσουν την εργασία τους! Αφετέρου τιμωρεί όσους/όσες δεν είχαν ή δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να φοιτήσουν σε ένα μεταπτυχιακό ή σε ένα σεμινάριο ή ακόμα και να μην εργαστούν για κάποιο διάστημα συνεχίζοντας τις σπουδές τους. Ενδεικτικό κόστος εξ αποστάσεων μεταπτυχιακών του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστήμιου: 3.250 ευρώ.

Πέραν της καταφανούς αυτής αδικίας ωστόσο υποκρύπτονται και άλλες στοχεύσεις. Δημιουργείται περιβάλλον διάσπασης και ανταγωνισμού των εκπαιδευτικών εχθρικό για τις κοινές διεκδικήσεις τους αλλά σωτήριο για τα επιχειρηματικά κέρδη κάθε επίδοξου προμηθευτή πιστοποιήσεων. Η βιομηχανία μεταπτυχιακών και σεμιναρίων 300 ωρών θα γνωρίσει νέες δόξες.

Οι νέοι συνεχώς μεταβαλλόμενοι πίνακες θα οδηγήσουν σε μια άλλη «κανονικότητα» εγκαθιστώντας την εναλλαγή μεταξύ εργασίας και ανεργίας και αμφισβητώντας ευθέως την κατοχύρωση δικαιωμάτων μέσω της παραμονής σε σταθερή θέση εργασίας. Αυτό θα είναι το μοντέλο του εκπαιδευτικού της ΕΕ, του ΟΟΣΑ, του ΣΕΒ της καπιταλιστικής ανάπτυξης: Ευέλικτος, αναλώσιμος, ανακυκλούμενος με μειωμένα δικαιώματα – χαρακτηριστικά που υπάρχουν φυσικά στην εργασιακή ζούγκλα του ιδιωτικού τομέα αλλά που είναι τελείως ξένα και αντίθετα με τις πραγματικές εκπαιδευτικές και μορφωτικές ανάγκες που χρειάζονται συνεργασία των εκπαιδευτικών, σταθερότητα και συνέχεια στο περιβάλλον και στη λειτουργία των σχολείων.

Όλη η κουβέντα για την αναγκαιότητα νέου συστήματος προσλήψεων γίνεται για να αποφευχθεί η συζήτηση για τον αριθμό των αναγκαίων προσλήψεων. Επειδή λιγοστεύουν οι θέσεις εργασίας ανακαλύπτονται και μοριοδοτούνται προσόντα. Επειδή τα δημοσιονομικά όρια υπαγορεύουν λιγότερες προσλήψεις από τις 18.000 (κατ’ ελάχιστον – τόσες ήταν οι συνταξιοδοτήσεις ενώ υπάρχουν και νέες ανάγκες) είναι βολικότερο για την κυβέρνηση – τη σημερινή και την αυριανή, όποια και αν είναι αυτή, να μεταθέσει στους εργαζόμενους την ευθύνη της ανεργίας, λέγοντας πως είναι «ανεπαρκείς» όσοι δεν συγκέντρωσαν τα απαιτούμενα προσόντα. Το γελοίο (αν δεν ήταν τραγικό) του πράγματος φαίνεται από το γεγονός πως στο νέο σύστημα προσλήψεων μοριοδοτούνται προσόντα που δεν είναι απαραίτητα ούτε καν στα σημερινά στελέχη εκπαίδευσης!

Ένα επιπλέον σημείο: Οι εκπαιδευτικοί έχουν πτυχίο πανεπιστημίου που τους κάνει τέτοιους και πέρασαν σκληρά χρόνια μελετώντας για να το αποκτήσουν και συνεπώς είναι ικανοί όλοι και όλες. Επιπλέον σπουδές είναι θεμιτές και επιθυμητές για την περαιτέρω αυτοβελτίωση τους, η οποία όμως μπορεί και να μην έχει σχέση με την τάξη!  Δάσκαλος γίνεσαι με  το πτυχίο Παιδαγωγικού Τμήματος όχι με το μεταπτυχιακό στην Οθωμανική Ιστορία. Το νέο σύστημα προσλήψεων αμφισβητεί πλαγίως την ίδια την αξία του δημόσιου πανεπιστήμιου.

Να είμαστε ειλικρινείς. Το νέο σύστημα προσλήψεων δε γεννήθηκε σε κανένα νου κάποιου συμβούλου ή του υπουργού επειδή «δεν ξέρει την πραγματικότητα» ή επειδή έρχονται εκλογές και θέλει να βολέψει κάποια «πελατεία». Το νέο σύστημα αποτελεί ακραία νεοφιλελεύθερη έκφραση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που επιτάσσουν ΕΕ-ΟΟΣΑ-κεφάλαιο για το δημόσιο σχολείο και τους νέους εργαζόμενους σε συμφωνία με τις επιταγές του ΣΕΒ και όλου του αστικού μνημονιακού μπλοκ. Καθόλου τυχαία η εφαρμογή προσοντολόγιου στις προσλήψεις εκπαιδευτικών συμπεριλαμβανόταν στις εργαλειοθήκες του ΟΟΣΑ που περιλαμβάνονταν στο 3ο μνημόνιο και ψηφίστηκαν το καλοκαίρι του 2015 και από ΝΔ/ΚΙΝΑΛ/Ποτάμι.

Το εκπαιδευτικό κίνημα ωστόσο δείχνει ήδη τα αντανακλαστικά του με έκτακτες Γενικές Συνελεύσεις και απεργία στις 11 Ιανουαρίου, με πρόταση για κλιμάκωση σε 48ώρη απεργία την επόμενη εβδομάδα και σε μορφή διάρκειας στη συνέχεια. Η πραγματοποίηση των αναγκαίων μόνιμων διορισμών με άμεση μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών/τριων (που είναι λιγότεροι/ες από τις σημερινές ανάγκες) και σύστημα προσλήψεων μόνο με το βασικό πτυχίο και όλη την προϋπηρεσία είναι πάγιο αίτημα του κόσμου της εκπαίδευσης και του τοπικού Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Ροδόπης και θα διεκδικηθεί μέχρι τέλους.
 
*Ο Στέφανος Μακρυγιάννης είναι Πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Ροδόπης «Οι Τρεις Ιεράρχες» και Δάσκαλος στο 13ο Δημοτικό Σχολείο Κομοτηνής

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Παρατηρητής της Θράκης