ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ
Ποινικοποίηση των μαθητικών αγώνων, ανώνυμες καταγγελίες και φακέλωμα μαθητών
Για τον νέο νόμο που αφορά τη «σχολική βία»
Τα τελευταία χρόνια όλο και πιο συχνά γίνεται συζήτηση για τη «σχολική βία» και το bullying. Πολλές φορές, μάλιστα, παρουσιάζεται ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της εκπαίδευσης, ενώ θεωρείται περίπου αυταπόδεικτη αλήθεια ότι στην εποχή μας τα φαινόμενα σχολικής βίας είναι πολύ περισσότερα σε σχέση με το παρελθόν, ότι οι ακραίες συμπεριφορές στα σχολεία πολλαπλασιάζονται κλπ. Με πρόσχημα την μεγιστοποίηση του ζητήματος, το υπουργείο αποφάσισε να καταθέσει νομοσχέδιο λίγο πριν τις εκλογές με τον εντυπωσιακό τίτλο: «Ζούµε Αρµονικά Μαζί - Σπάµε τη Σιωπή»: Ρυθµίσεις για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας και του εκφοβισµού στα σχολεία και άλλες διατάξεις».
Το νομοσχέδιο μας παραπέμπει ευθέως σε έναν άλλο νόμο, αυτόν που αφορούσε την Πανεπιστημιακή Αστυνομία και που ο συντονισμένος αγώνας των φοιτητών, της νεολαίας και του κινήματος κατάφερε να τον καταργήσει στη πράξη.
Αδιαμφισβήτητα, η όξυνση των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων την προηγούμενη δεκαετία και η επιδείνωση των όρων ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων έχουν αντίκτυπο και στη συμπεριφορά των παιδιών. Επίσης, ο παρατεταμένος εγκλεισμός του καιρού της πανδημίας, για τον οποίο το υπουργείο και συνολικά η κυβέρνηση έχουν σοβαρότατες ευθύνες, είχε και αυτός σοβαρές συνέπειες στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των μαθητών. Όλα αυτά θα απαιτούσαν σοβαρές προσπάθειες και σοβαρά μέτρα στήριξης των μαθητών για να αντιμετωπιστούν σε επίπεδο σχολικής μονάδας. Αντί, λοιπόν, η κυβέρνηση να αναλάβει τις βαρύτατες ευθύνες της και να απολογηθεί επειδή έχει οδηγήσει την κοινωνική πλειοψηφία στην εξαθλίωση και την απόγνωση, που αρνήθηκε να πάρει ουσιαστικά μέτρα ενίσχυσης της δημόσιας υγείας και παιδείας, επιβάλλοντας ένα μακρόχρονο lockdown, νομοθετεί με στόχο την καταστολή, την πειθάρχηση και το χαφιεδισμό μαθητών κι εκπαιδευτικών.
Στο νόμο ο ορισμός της σχολικής βίας περιλαμβάνει σχεδόν τα πάντα. Μεταξύ άλλων σχολική βία θεωρείται: «η παρεμπόδιση της οµαλής διεξαγωγής των µαθηµάτων και ο βίαιος αποκλεισµός µαθητών είτε από την εκπαιδευτική διαδικασία είτε από τη συµµετοχή τους στην καθηµερινή σχολική ζωή», η «επιβολή µε τη βία και ο εξαναγκασµός σε πράξεις ή παραλείψεις παρά τη θέληση των µαθητών» και η «οποιαδήποτε µορφή βίαιης ή απαξιωτικής συµπεριφοράς ή η ενθάρρυνση σε διάπραξη βίαιων εκδηλώσεων που διαταράσσουν τη σχολική γαλήνη και πλήττουν το κύρος της εκπαιδευτικής κοινότητας». Ορισμός που θυμίζει ορολογία της αντιαπεργιακής νομοθεσίας ή τον ποινικό κώδικα! Ακόμα και ο ορισμός που δίνει η ΕΛ.ΑΣ. στο site της δεν έχει καμιά σχέση με όσα λέει ο νέος νόμος για τη σχολική βία. Σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ. σχολικός εκφοβισμός είναι: «μία απρόκλητη, επαναλαμβανόμενη, εσκεμμένη, επιθετική συμπεριφορά, όπου υπάρχει ανισότητα δυνάμεων, αντικειμενική (π.χ. σωματική) ή υποκειμενική (π.χ. προσωπικότητας)»! Το υπουργείο λοιπόν συγχέει σκόπιμα τη «βία» με τον «εκφοβισμό» για να ποινικοποιήσει τις μαθητικές κινητοποιήσεις και σχεδόν όλες τις μορφές αγωνιστικής κινητοποίησης των μαθητών. Πλέον λοιπόν οι μαθητικές κινητοποιήσεις γίνονται μορφές βίαιης συμπεριφοράς που πρέπει να αντιμετωπιστεί από ειδικές επιτροπές και με τρόπους που αρμόζουν σε παρεκκλίνουσες συμπεριφορές. Με τον ίδιο τρόπο που ο νόμος Χατζηδάκη αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους όταν απεργούν ή διαδηλώνουν!
Η κυβέρνηση, όμως, δεν αρκείται να βαφτίζει ως «βία» κάθε κινητοποίηση. Νομιμοποιεί το χαφιεδισμό της κουκούλας σε όλο της το μεγαλείο! Μέσο, λοιπόν, για την αντιμετώπιση σοβαρών ζητημάτων είναι η ανώνυμη καταγγελία σε νέα ψηφιακή πλατφόρμα που θα φτιάξει το υπουργείο! «Οι µαθητές δύνανται να υποβάλουν επώνυµες ή ανώνυµες αναφορές...» και «η ανωνυµία της αναφοράς ισχύει έναντι όλων των χρηστών της πλατφόρµας και αντιτάσσεται έναντι όλων των εκπαιδευτικών και του προσωπικού της σχολικής µονάδας». Επίσης «στην ανώνυµη αναφορά δεν διατηρείται κανένα προσωπικό στοιχείο του µαθητή, περιλαµβανοµένης και της διεύθυνσης διαδικτυακού πρωτοκόλλου του (Internet Protocol address, IP), σε κανένα σύστηµα καταγραφής». Οι αναφορές θα διαβιβάζονται στη σχολική μονάδα και στη ΔΔΕ και θα τηρούνται για διάστημα έως 25 έτη!
Το υπουργείο θα επικαλεστεί το ότι πολλές φορές τα θύματα bullying φοβούνται τόσο πολύ, που μόνο η πλήρης ανωνυμία είναι αυτή που θα ενθάρρυνε τα θύματα να μιλήσουν. Είναι, όμως, ιδιαίτερα επικίνδυνο η νέα γενιά, αλλά και ολόκληρη η κοινωνία να διαπαιδαγωγούνται με κουλτούρα ρουφιανιάς, αναζήτησης «ατομικών ευθυνών» κι εν τέλει αποδιοπομπαίων τράγων. Η αντίληψη ότι μια πλατφόρμα θα λύσει ένα υπαρκτό πρόβλημα είναι, εκτός των άλλων, απαράδεκτη κι αντιεπιστημονική. Επίσης κανείς δεν διασφαλίζει ότι ο χειρισμός της πλατφόρμας όταν υποβάλλεται η καταγγελία θα γίνεται από του ίδιους τους μαθητές και όχι από έναν γονιό που εξοργίζεται με τις καταλήψεις, ή με τα λεγόμενα ενός εκπαιδευτικού (καθώς bullying θεωρείται ότι μπορούν να ασκούν και οι εκπαιδευτικοί). Ταυτόχρονα, προωθείται το φακέλωμα μαθητών και εκπαιδευτικών μέσα από τη συλλογή δεδομένων και είναι πολύ πιθανό το φακέλωμα αυτό να συνδεθεί με την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ή με την σχολική διαγωγή των μαθητών!
Φυσικά η κυβέρνηση όταν σχεδίαζε το νομοσχέδιο δεν γνώριζε ότι τις μέρες που θα ψηφιζόταν οι μαθητές σε όλη τη χώρα θα βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, εξοργισμένοι από το έγκλημα των Τεμπών και την απόπειρα που κάνει η κυβέρνηση να καλύψει τις ευθύνες της. Δεν δίστασε, όμως, να το ψηφίσει εν μέσω μαθητικών καταλήψεων και καθημερινών κινητοποιήσεων της νεολαίας. Αντιλαμβανόταν, βέβαια, ότι η δυσαρέσκεια για το μέλλον που της ετοιμάζει μεγάλωνε και ότι όλες οι αντιεκπαιδευτικές ρυθμίσεις των τελευταίων ετών θα προκαλούσαν ξεσπάσματα, τα οποία και επιδιώκει να προλάβει. Γι' αυτό και έφερε και ψήφισε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, επειδή θέλει να αποκτήσει ένα ακόμα όπλο ενάντια στους μαθητικούς αγώνες και όχι επειδή έχει πραγματικά στόχο να πάρει μέτρα για το θέμα της σχολικής βίας. Το μήνυμα ελήφθη από την αστυνομία και μία ημέρα μετά την ψήφιση του νόμου, συνελήφθη στην Πάτρα ο πρόεδρος του 15μελούς Γυμνασίου της πόλης που τελούσε υπό κατάληψη!
Άλλωστε αν ήθελε να αντιμετωπίσει την «σχολική βία», η κυβέρνηση πρώτιστα θα έπρεπε να αντιμετωπίσει τα βαθύτερα αίτια που την γεννούν. Την κοινωνική ανισότητα, την βία της φτώχειας και της ανεργίας. Αλλά και μέσα στην σχολική καθημερινότητα, θα έπρεπε να καταργήσει το ασφυκτικό πλαίσιο που πνίγει τους/τις μαθητές/τριες, την βία της ελάχιστης βάσης εισαγωγής (ΕΒΕ) που τους/τις αποκλείει από τα πανεπιστήμια, της Τράπεζας Θεμάτων και της αύξησης των φροντιστηρίων, της εντατικοποίησης της σχολικής ζωής και της εκμηδένισης του ελεύθερου χρόνου.
Ταυτόχρονα η κυβέρνηση θα έπρεπε να ενισχύσει τα σχολεία με μόνιμο προσωπικό, να δημιουργήσει πραγματικές, σταθερές δομές με ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς και όχι να μένει σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες ή σε επιτροπές στα σχολεία που καλούνται κυρίως να αυτοσχεδιάσουν.
Ο νόμος για την αντιμετώπιση της «βίας στα σχολεία» είναι ακόμα ένα κατασταλτικό μέσο ενός συστήματος που κυβερνά με ολοκληρωτικές μεθόδους!
Απαιτούμε την άμεση κατάργησή του!
ü Κάτω τα χέρια από τις μαθητικές κινητοποιήσεις!
ü Όχι στο νέο τύπου ηλεκτρονικό φακέλωμα!
ü Όχι στο νέο σχολείο – εξεταστικό κέντρο. Να καταργηθούν τα εξεταστικά πλέγματα (ΕΒΕ, Τράπεζα Θεμάτων, PISA)
ü Μαζικές προσλήψεις ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών στα σχολεία.
ü Αξιοβίωτη ζωή με σταθερή εργασία και δικαιώματα για όλους!
--
--
