Αγωνιστική Παρέμβαση Ε΄ΕΛΜΕ-Θ
Αποτίμηση των εργασιών του 21ου συνεδρίου της ΟΛΜΕ
ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ κατάργησαν το ρόλο των συνέδρων! Καθόρισαν νέα όργανα αποφάσεων
στα συνέδρια και συνέχισαν τις αντιδημοκρατικές πρακτικές για να ελέγξουν τις αποφάσεις
Το συνέδριο της ΟΛΜΕ που διεξήχθη από τις 1 έως τις 4 Ιουλίου είναι αποκαλυπτικό για τη στάση όλων των δυνάμεων στην ΟΛΜΕ, ιδιαίτερα μπροστά στην ανελέητη επίθεση που και μέσα στο κατακαλόκαιρο ξεδιπλώνεται ενάντια στη δημόσια παιδεία από την κυβέρνηση (επιβολή ποινών για απεργία αποχή, ψήφιση αντιδραστικού νομοσχεδίου, κ.ά.). Ό,τι είπαμε ως Παρεμβάσεις όλο το προηγούμενο διάστημα στις προεκλογικές διαδικασίες του συνεδρίου και στις εκλογές των ΕΛΜΕ, επιβεβαιώθηκαν. ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ για να νομιμοποιήσουν το επιβαρυμένο παρελθόν τους, του συμβιβασμού και της υποταγής απέναντι στα αντιεκπαιδευτικά μέτρα της κυβέρνησης και να ελέγξουν τις αποφάσεις του συνεδρίου ακολούθησαν αντιδημοκρατικές και πραξικοπηματικές διαδικασίες. Συναίνεσαν σε αποφάσεις που δεν απαντάνε στη γενικευμένη επίθεση που δέχεται το δημόσιο σχολείο και η εργασία μας και αφήνουν ανυπεράσπιστο τον κλάδο και χωρίς αγωνιστική πυξίδα. Οι Παρεμβάσεις και άλλες αγωνιστικές δυνάμεις αντιπαρατεθήκαμε απέναντι στα σχέδια και στην τακτική τους και με μαχητικότητα και συνέπεια επιδιώξαμε να υπάρξουν αποφάσεις για μια άλλη πορεία στην ΟΛΜΕ. Δεν έγινε το ίδιο από τις δυνάμεις της ΑΣΕ που δεν επέδειξαν απέναντι στις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού τη στάση που είχαν στο 20ο συνέδριο το 2022 (αποχώρησαν μαζί με τις Παρεμβάσεις για να μη νομιμοποιηθεί ένα συνέδριο πραξικοπηματικών διαδικασιών).
Στο συνέδριο καταγράφτηκαν οι έδρες της κάθε παράταξης: ΔΑΚΕ 80ψ./3 έδρες, στο προηγούμενο συνέδριο (80ψ./3), ΠΑΜΕ 67ψ./3 έδρες (59ψ./2), ΣΥΝΕΚ 60ψ./2 έδρες (67ψ./2), Παρεμβάσεις 56ψ./2 έδρες (58ψ./2), ΠΕΚ 26ψ./1 έδρα (32ψ./1), Αγωνιστικές Κινήσεις 2ψ. (2ψ.), Αντεπίθεση Εκπαιδευτικών 1ψ. Άλλοι 4ψ. (3ψ.).
ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ σε αντιδημοκρατικό κατήφορο χωρίς όρια
Αναβάθμισαν το ρόλο της επιτροπής θέσεων αναδεικνύοντάς την σε όργανο αποφάσεων που δεν προβλέπεται από το καταστατικό (άρθρο 41, παρ. 3) που τα μέλη της μόνο είχαν το δικαίωμα να μιλούν, να απορρίπτουν, να τροποποιούν, να κάνουν σύνθεση στις προτάσεις των παρατάξεων, αντί του ίδιου του συνεδρίου, των μελών του και των παρατάξεων, όπως προβλέπεται από το καταστατικό (άρθρο 41, παρ. 8, 11). Μόνο αυτή μπορούσε να καταθέτει προτάσεις και να τις θέτει σε ψηφοφορία στο συνέδριο. Την επιτροπή θέσεων ελέγχανε ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ και ΠΕΚ που είχαν τρία από τα πέντε μέλη της, τα υπόλοιπα δύο ήταν από ΑΣΕ και Παρεμβάσεις.
Επανέλαβαν δοκιμασμένες αντιδημοκρατικές και αντικαταστατικές πρακτικές που ακολούθησαν στο 20ο συνέδριο και παρά τη σθεναρή στάση που επέδειξαν οι Παρεμβάσεις καθ' όλη τη διάρκεια του συνεδρίου να τηρηθεί το καταστατικό (άρθρο 41, παρ. 11) στις διαδικασίες των ψηφοφοριών, επέβαλαν και πάλι στο συνέδριο την κατάργηση του ρόλου των μελών του, αλλά και των παρατάξεων, αφού τους απαγόρευσαν να έχουν λόγο (αιτιολόγηση ψήφου, κατάθεση συνθετικών προτάσεων, κ.ά.) στις διαδικασίες των ψηφοφοριών.
Την πρακτική του προηγούμενου συνεδρίου που ακολούθησαν να ψηφίζει το συνέδριο αριθμούς αντί συγκεκριμένες προτάσεις των παρατάξεων που δεν τις γνώριζε το σώμα και ανακοίνωναν τις παρατάξεις που τις ψήφισαν στην επιτροπή προτάσεων, ώστε να συγκεντρώσουν την απαραίτητη πλειοψηφία, επειδή διακωμωδούσε την όλη διαδικασία, την τροποποίησαν. Η επιτροπή θέσεων ανακοίνωνε το θέμα, ποιοι ψήφισαν τη συγκεκριμένη πρόταση και τα μέλη της επιτροπής αιτιολογούσαν την ψήφο τους. Κι αυτή η διαδικασία αποτελεί αντιδημοκρατική πρακτική, αφού δεν δίνει τη δυνατότητα για ένα συνέδριο ανοιχτών διαδικασιών στα μέλη του και τις παρατάξεις.
Δεν επέτρεψαν, όπως όφειλαν, οι προτάσεις για το ίδιο θέμα που πλειοψήφησαν και μειοψήφησαν στην επιτροπή να τίθενται αντιπαραθετικά στις ψηφοφορίες. Επέβαλαν να ψηφίζεται πρώτα η πρόταση των παρατάξεων που συγκέντρωσε πλειοψηφία στην επιτροπή θέσεων, ώστε να αποφύγουν τη δυνατότητα, μέλη των παρατάξεων της πλειοψηφίας (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ) να μην ψηφίσουν την πρόταση της παράταξής τους και να ψηφίσουν τις προτάσεις που μειοψήφησαν και αρνήθηκαν παράλληλα να τίθεται και η πρόταση της μειοψηφίας. Οι Παρεμβάσεις απείχαν από αυτές τις ψηφοφορίες.
Τα αίσχη των ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ δεν είχαν τέλος, δια του προεδρείου που ελέγχανε (ήταν όπως και στην επιτροπή θέσεων τρία (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ) από τα πέντε μέλη του προεδρείου) έφτασαν στο σημείο να μην επιτρέψουν στις Παρεμβάσεις και στην ΑΣΕ στην ψηφοφορία για την αξιολόγηση να συμπεριλάβουν επί πλέον προσθήκη στην αρχική πρόταση που κατέθεσαν. Απαγόρευσαν τη δυνατότητα σύνθεσης των προτάσεων μέσα στο ίδιο το συνέδριο, όπως προβλέπεται από το καταστατικό και αποτελεί δημοκρατική διαδικασία, αλλά την επέτρεψαν σε κλειστές διαδικασίες που ακολουθήθηκαν στην επιτροπή θέσεων που την κατέστησαν αποφασιστικό όργανο αποφάσεων, ενώ φίμωσαν κυριολεκτικά τα μέλη του συνεδρίου.
Επανέλαβαν τον αντιδημοκρατικό τους κατήφορο! Όταν μπήκε σε ψηφοφορία πρόταση των Παρεμβάσεων και του ΠΑΜΕ για απεργία αποχή από όλες τις διαδικασίες της αξιολόγησης από την ΟΛΜΕ και τις ΕΛΜΕ, η οποία ψηφίστηκε και από άλλες δυνάμεις, καθώς και από συνέδρους των ΣΥΝΕΚ και συγκέντρωσε την απαραίτητη πλειοψηφία, αποχώρησαν από το συνέδριο για να μην υπάρχει απαρτία και παρθεί απόφαση. Πρωτοστάτησε η ΔΑΚΕ και ακολούθησαν και οι ΣΥΝΕΚ, οι οποίοι αποχώρησαν όταν δεν έγινε αποδεκτός ο εκβιασμός τους, να παραμείνουν στο συνέδριο μόνο αν ψηφιστεί η δική τους πρόταση για την αξιολόγηση! Αποχώρησε και η ΠΕΚ, εκτός ελαχίστων μελών της.
Απροκάλυπτη ήταν η περιφρόνηση της ΔΑΚΕ στις διαδικασίες του συνεδρίου, καθώς την ίδια ώρα και στον ίδιο χώρο διεξήγαγαν συνέδριο της ΔΑΚΕ. Η συνολική παρουσία και η αποχώρηση των ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ (πλειοψηφία ΔΣ της ΟΛΜΕ) από το συνέδριο σε μια περίοδο που η κυβέρνηση ετοιμάζεται για νέα καίρια χτυπήματα στην παιδεία και στην κοινωνία, επιβεβαιώνουν το προσχηματικό τους ενδιαφέρον για τα προβλήματα της παιδείας και των εκπαιδευτικών. Επιβεβαιώνει τα βαθύτατα αντιδημοκρατικά χαρακτηριστικά που τις διακρίνει και τις χωρίς αρχές λειτουργία τους που δεν αφήνουν περιθώρια για μια αγωνιστική στάση τους στην ΟΛΜΕ.
Η κυβερνητική μετάλλαξη των ΣΥΝΕΚ καθορίζει
τη στάση τους και όχι τα προβλήματα του κλάδου
Τα ΣΥΝΕΚ σε μια ανακοίνωση (8/7/2024) για το 21ο Συνέδριο αυτοπροβολής του εαυτού τους ως δύναμης σύνθεσης, επιχαίρουν γιατί το συνέδριο ψήφισε επιμέρους θέσεις που πολλές από αυτές ήταν ήδη αποφάσεις του κλάδου και μάλιστα τη στιγμή που αρνήθηκαν να βγει απόφαση για όλους τους διωκόμενους εκπαιδευτικούς. Δηλώνουν ότι θα πάνε «κόντρα σε κάθε αντιεκπαιδευτική πολιτική» την οποία δεν κατονομάζουν για να μην δυσαρεστήσουν τη ΔΑΚΕ με την οποία ανελλιπώς συνεργάζονται για όλα τα ζητήματα. Με ευθύνη τους το συνέδριο δεν πήρε απόφαση καταδίκης της αντιλαϊκής – αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης της Ν.Δ.
Υποκριτικά αναφέρουν ότι αγωνίζονται για την κατάργηση των νόμων για την αξιολόγηση (4823/21, 4298/20). Στην πρόταση παρωδία Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας της ΟΛΜΕ που την απευθύνουν προς το ΥΠΑΙΘΑ, αντί να διεκδικούν την κατάργηση των νόμων, ζητούν κατάργηση μόνο μέρους των νόμων, κατάργηση του Γ Μέρους του ν. 4823/21 (ατομική αξιολόγηση) και των άρθρων 20 και 21 του 4692/20 (ατομική αξιολόγηση στα Π.Σ. και ΠΕΙ.Σ.), ενώ δεν ζητούν κατάργηση της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας, της τράπεζας θεμάτων, των ενδοσχολικών συντονιστών και των μεντόρων, χρήση σχολικών υποδομών για έσοδα, κ.ά. που περιέχονται στους συγκεκριμένους νόμους. (άρθρα 9, 33, 34, 35, 36, κ.ά. του ν. 4692/20 και άρθρα 92, 93, 97, 98, κ.ά. του ν. 4823/21).
Συνεχίζουν τα ψέματα για τις διαδικασίες που ισχύουν στα συνέδρια καθιστώντας διάτρητο το καταστατικό για να δικαιολογήσουν την αποχώρησή τους. Επικαλούνται το επιχείρημα της ΔΑΚΕ ότι για να ψηφιστεί απεργία αποχή από το συνέδριο απαιτείται να συγκεντρώνει τα 2/3 του σώματος, όπως και στις ΓΣ (το οποίο ούτε στις ΓΣ ισχύει), αλλά το καταστατικό περιγράφει ξεχωριστά τις διαδικασίες που ισχύουν στις ΓΣ (άρθρα 32 έως 37) και στα συνέδρια (άρθρα 38 έως 41), όπου πουθενά δεν αναφέρει κάτι σχετικό. Γι' αυτό άλλωστε και το 16ο συνέδριο της ΟΛΜΕ το 2013 πήρε απόφαση απεργία διαρκείας με πλειοψηφία του 50% +1, την οποία ποτέ η ΔΑΚΕ, η ΠΕΚ, τα ΣΥΝΕΚ και κανείς άλλος δεν αμφισβήτησε!
Ανακάλυψαν και νέα αφηγήματα και αυτοπροβάλλονται ως δύναμη «σύνθεσης», «ομόφωνων» και «πλειοψηφικών» αποφάσεων για να δικαιολογήσουν την βαθιά αντιδημοκρατική στάση τους, των εκβιασμών και της αποχώρησής τους από το συνέδριο. Παραπλανητικές είναι οι δηλώσεις τους ότι επιδιώκουν μεγάλες πλειοψηφίες κι ομόφωνες αποφάσεις. Τρανταχτή απόδειξη ότι στην κατάθεση της πρότασης για Απεργία Αποχή από κάθε μορφή αξιολόγησης από ΟΛΜΕ και τις ΕΛΜΕ επέλεξαν να αποχωρήσουν για να μην επιβεβαιωθεί η δεδομένη πλειοψηφία που είχε.
Η διγλωσσία και η μετάλλαξή τους είναι εντυπωσιακή! Στο 16ο συνέδριο από το οποίο και τότε ΔΑΚΕ και ΠΕΚ (τότε ΠΑΣΚ) αποχώρησαν για να εμποδίσουν να πάρει αποφάσεις και σχέδιο αγώνα κατά της συγκυβέρνησης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, κλπ, ψήφισαν από κοινού με τις Παρεμβάσεις αποφάσεις (δεν τις ψήφισε το ΠΑΜΕ) που σηματοδότησαν τη νίκη του κλάδου με την επιστροφή των συναδέλφων της διαθεσιμότητας στα σχολεία. Τότε αποδέχτηκαν ότι ήταν πλειοψηφικές, ενώ τώρα όχι. Γιατί, άραγε;
Καθαρά ωμός ήταν και ο εκβιασμός τους για το αν παραμείνουν στο συνέδριο, ή όχι! Αφού ψέλλισαν τα περί ομοφωνιών και πλειοψηφιών που πρέπει να αποδεχτεί το συνέδριο, στο τέλος δια του μέλους τους Ν. Κορδή δήλωσαν "ή θα ψηφιστεί η απόφαση της ΔΟΕ που περιέχει και τα ενιαία κείμενα ή αποχωρούμε" με στόχο να μην παρθεί καμία απόφαση για Απεργία-Αποχή. Όταν ο εκβιασμός να προκαταλάβουν αποφάσεις του συνεδρίου δεν έγινε αποδεκτός από καμία παράταξη, αποχώρησαν (εκτός λίγων μελών τους), ώστε να μην υπάρχει απαρτία!
Η ΑΣΕ σε ρόλο "υπεύθυνης δύναμης".....
Η προδιαγεγραμμένη αυτή πορεία των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού δεν αντιμετωπίστηκε καθόλου από τις δυνάμεις της ΑΣΕ που δεν συνέβαλαν να αποδομηθεί και να συνδιαμορφωθεί μια ισχυρή πρόταση αγώνα μαζί με τις Παρεμβάσεις και άλλες δυνάμεις που θα μπορούσε να γίνει και πλειοψηφία μέσα στο συνέδριο, όπως φάνηκε στις διαδικασίες των ψηφοφοριών όπου προτάσεις των Παρεμβάσεων και του ΠΑΜΕ ψηφιζόταν και από μέρος συναδέλφων των ΣΥΝΕΚ.
Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα για τη στάση των δυνάμεων της ΑΣΕ. Κατέθεσαν πρόταση για τους μισθούς πολύ κατώτερη των αναγκών, αφού παρόλο που διεκδικούν την κάλυψη των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης, επιμένουν να την ορίζουν σε καθαρές αποδοχές στα 950 € στον πρωτοδιόριστο, αντί στα 1.200 €, όσο έπαιρνε ένας πρωτοδιόριστος πριν την κρίση. Με την πρότασή τους για ΣΣΕ εργασίας, προσποιούνται ότι δεν οδηγούν τον κλάδο να αποδεχθεί τον ΟΜΕΔ και την εφαρμογή του απεργοκτόνου ν. Χατζηδάκη. Η νομοτεχνική πρόταση που κατέθεσαν εδώ και δύο χρόνια για ΣΣΕ δεν συμπεριλαμβάνει όλα τα αιτήματα του κλάδου και την παρουσιάζουν ως το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει ο κλάδος για να έχει κατακτήσεις και μάλιστα χωρίς να τη συνοδεύουν με πρόγραμμα αγώνα. Απέφυγαν να πάρουν θέση για τον επικίνδυνο δρόμο που αποκάλυψαν οι Παρεμβάσεις. Στη ΣΣΕ δεν περιλαμβάνουν το αίτημα για επιστροφή του ωραρίου στην πριν από το 2013 κατάσταση. Δεν συμπεριλαμβάνουν αίτημα κατάργησης του 2738/2099 που δεν επιτρέπει καμία διαπραγμάτευση για μισθό, σύνταξη, διορισμούς, κ. ά. Επιτρέπει διαπραγματεύσεις μόνο σε ό,τι αιτήματα θα μας αφήνει μετά από δικές της διαπραγματεύσεις η ΑΔΕΔΥ. Ο ν. 2738/1999 ούτε στην ΑΔΕΔΥ δίνει τη δυνατότητα ελεύθερων ΣΣΕ και με το ν. 3502/2003 (ενιαίο μισθολόγιο, άρθ. 24, παρ. 3) κατάργησαν κάθε δυνατότητα ΣΣΕ για το μισθό σε όλο το δημόσιο και αυτό δεν άλλαξε σε άλλα τρία ενιαία μισθολόγια που ψηφίστηκαν από όλες τις κυβερνήσεις (ν. 4024/2011, ν. 4354/2015, ν. 5045/2023). Η πρόταση του ΠΑΜΕ για τις ΣΣΕ που περιλαμβάνει σωματεία του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και κατατέθηκε και στη Βουλή από το ΚΚΕ, δεν περιλαμβάνει αίτημα διεκδίκησης για το μισθό με βάση τις ανάγκες των δημοσίων υπαλλήλων, παρά μόνο επιστροφή των δώρων!
Ακόμη, η ΑΣΕ δεν κατέθεσε στο συνέδριο πρόταση αγώνα απάντηση στην εφ' όλης επίθεση σε κοινωνία και παιδεία. Εντύπωση προκάλεσε με την κεντρική τους τοποθέτηση το κάλεσμά τους στα μέλη κάθε μίας παράταξης ξεχωριστά για να βγουν πρώτη δύναμη στην ΟΛΜΕ και στην ΑΔΕΔΥ, αντί η αύξηση σε ψήφους της παράταξής τους να μετατραπεί σε αγώνες και όχι απλά σε αύξηση των δυνάμεών τους ως παράταξης, για αυτό άλλωστε απέφυγαν κάθε κριτική προς τις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Εντύπωση προκάλεσε και η μη αποχώρησή της από τις τοποθετήσεις των ψευτοαιρετών, όταν αποχώρησαν οι Παρεμβάσεις για να μη νομιμοποιήσουν καμία διαδικασία ηλεκτρονικών εκλογών.
Η απεργία αποχή το ισχυρό μας όπλο κατά της αξιολόγησης
Τα πρωτοβάθμια σωματεία, ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ η ψυχή του αγώνα
Το ισχυρό μας όπλο της απεργίας αποχής από όλες τις διαδικασίες της αξιολόγησης κανείς δεν μπορεί να το αγνοήσει! Έγινε ο εφιάλτης της κυβέρνησης που για να την αντιμετωπίσει συνεχίζει τις απειλές και μέσα στο καλοκαίρι! Η απεργία αποχή, όπως παλιότερα η απεργία διαρκείας, είναι αποκαλυπτική για τη στάση όλων των παρατάξεων. Ψυχή του αγώνα κατά της αξιολόγησης αναδείχτηκαν τα πρωτοβάθμια σωματεία, οι ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ, όπου οι Παρεμβάσεις συνέβαλλαν καθοριστικά, όταν οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού, αλλά και οι δυνάμεις της ΑΣΕ υπονόμευαν την απεργία αποχή από όλες τις διαδικασίες της αξιολόγησης. Με το συντονισμό των ΕΛΜΕ ΣΕΠΕ απαντούσαν στις επιθέσεις της κυβέρνησης και έδιναν κάλυψη στους συναδέλφους να συνεχίσουν τον αγώνα. Ανάγκασαν να γίνει αποδεκτή και από ΟΛΜΕ και ΔΟΕ και να συνεχιστεί όταν σε κρίσιμες φάσεις του αγώνα τα δικαστήρια την έβγαζαν παράνομη. Σήμερα ένα μεγάλο κομμάτι των νεοδιορίστων, παρά τον άκρατο αυταρχισμό του ΥΠΑΙΘΑ (18 δικαστικές προσφυγές, απειλές, κ.ά.), αφήνουν ισχυρή παρακαταθήκη για συνέχιση του αγώνα από όλους τους εκπαιδευτικούς, τους οποίους ήδη ενέταξαν στο κάδρο της ατομικής αξιολόγησης.
Οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού στο 21ο συνέδριο συμπεριφέρθηκαν εχθρικά προς τον κλάδο. ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ, όταν παρά τις αντιδημοκρατικές διαδικασίες που επέβαλαν στο συνέδριο, ένα κομμάτι των ΣΥΝΕΚ ψήφιζε μαζί με τις Παρεμβάσεις και το ΠΑΜΕ σε επιμέρους διεκδικήσεις και αιτήματα, δεν ανησύχησαν. Στην κρίσιμη ψηφοφορία όμως για την αξιολόγηση όπου συνεχίστηκε η ανατροπή και ο κλάδος θα είχε απόφαση για απεργία αποχή από όλες τις διαδικασίες της αξιολόγησης τόσο από την ΟΛΜΕ, όσο και από τις ΕΛΜΕ, αντέδρασαν όπως αρμόζει σε κυβερνητικές παρατάξεις που έχουν ενσωματώσει στη λειτουργία τους τα πραξικοπήματα και αποχώρησαν από το συνέδριο.
Την ευθύνη για το ότι άφησαν τον κλάδο χωρίς απόφαση συνεδρίου στο κρίσιμο ζήτημα της αξιολόγησης βαραίνει και το κομμάτι εκείνο των ΣΥΝΕΚ το οποίο, ενώ ψήφισε την πρόταση της απεργίας αποχής και αποδεσμεύτηκε από την κεντρική πρόταση της παράταξής του, δεν συνέχισε όμως με την ίδια στάση (εκτός ελαχίστων) και ακολούθησε τη ΔΑΚΕ και την πλειοψηφία της παράταξής του στην πραξικοπηματική αποχώρηση από το συνέδριο, ενώ η παραμονή του θα κατοχύρωνε την απαρτία και θα έδινε τη δυνατότητα να συνεχιστούν οι διαδικασίες του συνεδρίου και ο κλάδος θα είχε απόφαση για την αξιολόγηση. Τις δικές της ευθύνες καταγράφει και η παράταξη της ΑΣΕ, η οποία συνεχίζοντας την πολυγλωσσία της (κείμενα Πειραιά, ενιαία κείμενα από ΟΛΜΕ, απεργία αποχή από την ΟΛΜΕ, σε ορισμένες μόνο ΕΛΜΕ απεργία αποχή, κ.ά.), την ίδια στιγμή που κατέθετε κοινή πρόταση με τις Παρεμβάσεις για απεργία αποχή από ΟΛΜΕ και ΕΛΜΕ, κατέθεσε πρόταση που συνδιαμόρφωσε με τη ΔΑΚΕ και τα ΣΥΝΕΚ η οποία διαβάστηκε στο συνέδριο και πρότεινε τα ενιαία κείμενα να γίνουν απόφαση του συνεδρίου. Η στάση της ΑΣΕ, και με τον "χωροφύλαξ" και με "τον αστυφύλαξ", όπως εκφράστηκε όλο το προηγούμενο διάστημα και με εκκωφαντικό τρόπο στο συνέδριο της ΟΛΜΕ, αν συνεχιστεί, δεν προδιαγράφει θετική εξέλιξη για μια αγωνιστική πορεία του κλάδου.
Εντείνεται η επίθεση της Ν.Δ. ενάντια
στη δημόσια παιδεία και την εργασία μας
Οι αποφάσεις του συνεδρίου που επιβεβαίωσαν θέσεις του κλάδου (όχι στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, όχι στην ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ, μονιμοποίηση νεοδιορίστων, επαναφορά μαθημάτων που καταργήθηκαν, μέριμνα και σίτιση για αναπληρωτές, κ.ά.), χωρίς καμία υποτίμηση, είναι σημαντικές για επιμέρους ζητήματα του κλάδου. Δεν μπορούν όμως να αποτελέσουν ένα συνεκτικό αγωνιστικό πρόγραμμα με στόχους και διεκδικήσεις για όλο τον κλάδο. Όλες οι άλλες αποφάσεις που ψηφίστηκαν από τα ΣΥΝΕΚ, ΔΑΚΕ και ΠΕΚ είναι αναντίστοιχες με την ανελέητη επίθεση της κυβέρνησης στην κοινωνία, τη δημόσια παιδεία και την εργασία μας που θα ενταθεί το επόμενο διάστημα. Μπροστά στη βαθιά κρίση των κομμάτων διακυβέρνησης που εκφράστηκε στις ευρωεκλογές ως αποτέλεσμα των αντιλαϊκών και μνημονιακών πολιτικών τους, αλλά και των μετεκλογικών έντονων αντιπαραθέσεων σε κάθε κόμμα ξεχωριστά, δεν πρόκειται να αλλάξει στάση η κυβέρνηση της Ν.Δ., αλλά θα εντείνει την αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική της και δεν το κρύβει. Ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε «ότι θα συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις», δηλαδή η βάρβαρη πολιτική τους, όπως εκφράστηκε με τις συνεχείς επιθέσεις στα κοινωνικά αγαθά, την παιδεία, την υγεία, με την πολιτική της ακρίβειας και των ιδιωτικοποιήσεων. Ο κ. Πιερρακάκης ανακοίνωσε ότι θα καταθέσει μέσα στο κατακαλόκαιρο νσχ. σκούπα του «ανοιχτού σχολείου», όπως το ονομάζουν με νέα αντιεκπαιδευτικά μέτρα (ΑΣΕΠ, επιλογή σχολείου, Εθνικό Απολυτήριο, ψηφιακό σχολείο, κ.ά.) που δεν θα αφήσει όρθια καμία από τις κατακτήσεις του κινήματος των εκπαιδευτικών. Μέσα στο καλοκαίρι συνεχίζουν τις διώξεις για την αξιολόγηση!
Χαρακτηριστικές είναι ορισμένες από τις αποφάσεις τους για τα ζητήματα αιχμής: Για το μισθό, δεν πήραν αποφάσεις που θα καλύπτουν τις μεγάλες απώλειες που έχουμε και φτάνουν μέχρι και 40%. Αρνήθηκαν το αίτημα για 1.200 € στον πρωτοδιόριστο και αντίστοιχες αυξήσεις σε όλα τα ΜΚ. Για τις Συλλογικές Συμβάσεις, αντί να ζητούν να είναι γνήσιες και εφ' όλης της ύλης και κατάργηση του νόμου παρωδία του 2738/1999 που δεν κατοχυρώνει να είναι ελεύθερες, γνήσιες και για όλα τα ζητήματα, πήραν την ίδια απόφαση του 20ου συνεδρίου που τους οδήγησε να καταθέσουν πρόταση ΣΣΕ καρικατούρα, την οποία ποτέ δεν δημοσιοποίησαν στο κλάδο για να μην εισπράξουν την κατακραυγή των εκπαιδευτικών. Αρνήθηκαν να υπάρξουν αποφάσεις να έχει ο κλάδος σχέδιο αγώνα κατά της αξιολόγησης, κατά του νσχ. του «ανοικτού σχολείου», να γίνουν Γ. Σ. με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, κ.ά.
Πολύμορφος ανυποχώρητος αγώνας διαρκείας
Οι Παρεμβάσεις στο συνέδριο της ΟΛΜΕ μέσα στο γενικευμένο κλίμα δυσαρέσκειας και αμφισβήτησης της κυβερνητικής πολιτικής που αποτυπώθηκε και με τη σημαντική πτώση της ΝΔ σε ψήφους και ποσοστά στις ευρωεκλογές, με τις τοποθετήσεις, τις θέσεις που καταθέσαμε για όλα τα προβλήματα του κλάδου και ιδιαίτερα την πρόταση αγώνα επιδιώξαμε : Να ξεπεράσει ο κλάδος την υπονομευτική στάση των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού που επιδίωξαν ένα συνέδριο νομιμοποίησης της αδράνειας και του συμβιβασμού που ακολουθούν για να δικαιολογήσουν το τέλμα που έχουν οδηγήσει τον κλάδο! Να συμβάλλουμε για ένα συνέδριο που με την αγωνιστική συσπείρωση του κλάδου όφειλε να αποφασίσει την έναρξη αποφασιστικού πολύμορφου αγώνα διαρκείας με το ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς. Με αιτήματα και διεκδικήσεις που απαντούν στην επίθεση και καλύπτουν τις ανάγκες της δημόσιας παιδείας και των εκπαιδευτικών ενάντια στην αξιολόγηση, στην πολιτική της ακρίβειας και των ανατιμήσεων, ενάντια στο σχολείο της αγοράς – "το Ανοιχτό σχολείο", για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, για μαζικούς μόνιμους διορισμούς, για γνήσιες ΣΣΕ εφ' όλης της ύλης, για να σταματήσουν οι διώξεις, για την οργάνωση αντιπολεμικών δράσεων μέσα και έξω από τα σχολεία, για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
Με πρόγραμμα αγώνα που θα απαντά με επάρκεια στην εφ' όλης της ύλης και πρωτοφανούς έντασης επίθεση στη δημόσια εκπαίδευση και το έμψυχο δυναμικό της, με στόχο μια αντιδραστική «ρεβάνς» απέναντι στις ιστορικές κατακτήσεις του λαϊκού κινήματος στην εκπαίδευση, την ισοπέδωση όποιων λαϊκών και δημοκρατικών στοιχείων έχουν διασωθεί στο εκπαιδευτικό σύστημα και – το κυριότερο – την πλήρη παράδοση της εκπαιδευτικής διαδικασίας στο κεφάλαιο και το σύστημα πολιτικής κυριαρχίας του με μπαράζ μέτρων για το σχολείο της αγοράς. Η απάντηση δεν μπορεί να δοθεί με αποσπασματικές 24ωρες απεργίες της ΑΔΕΔΥ, ούτε με αγώνα μόνο κατά της αξιολόγησης.
Η πρότασή μας ήταν το 21ο συνέδριο να αποφασίσει γύρο Γ. Σ. των ΕΛΜΕ με την έναρξη του σχολικού έτους (2o δεκαήμερο Σεπτεμβρίου). Οι Γ.Σ. να αποφασίσουν παρατεταμένο, πολύμορφο και απεργιακό αγώνα που θα περιλαμβάνει ενημερώσεις, εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις, καταλήψεις, επαναλαμβανόμενες απεργίες (48ωρες, τριήμερες, ή πενθήμερες) με ημερομηνία λήξης το τέλος της χρονιάς, σε κάθε φάση η συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα με βάση τις εξελίξεις θα καθορίζεται από τις Γ.Σ.. Το πρώτο απεργιακό βήμα προτείνουμε 48ωρη απεργία το 3ο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου. Απεργία-αποχή από όλες τις διαδικασίες αξιολόγησης (ομάδες δράσης, συντονιστές, μέντορες) που αποτελούν τον προθάλαμο της ατομικής αξιολόγησης. Σταματάμε παντού τους αξιολογητές και την αξιολόγηση. Απόφαση για άμεση αγωνιστική κινητοποίηση από ΟΛΜΕ και ΕΛΜΕ με συγκέντρωση στα Προπύλαια και τοπικές συγκεντρώσεις από τις ΕΛΜΕ, αν η Κυβέρνηση, όπως έχει προαναγγείλει, καταθέσει για ψήφιση μέσα στο καλοκαίρι το νομοσχέδιο σκούπα με νέα αντεκπαιδευτικά μέτρα. Οργάνωση του αγώνα για να σταματήσουν οι διώξεις και τα πειθαρχικά εκπαιδευτικών με συγκεκριμένα μέτρα (ενημερώσεις, έκδοση ανακοίνωσης, αφίσας, συνεντεύξεις, κινητοποιήσεις, εκδηλώσεις, κ.ά.). Προώθηση του πανεκπαιδευτικού μετώπου και οργάνωση απεργιακού ταμείου με αξιοποίηση και του ταμείου της ΟΛΜΕ.
Οι Παρεμβάσεις γνωρίζουν ότι οφείλουν με συνέπεια, πρώτα αυτές μαζί με όλο το δυναμικό που έχει αναφορά σε αυτές, ενισχυμένες σε ψήφους και σε ποσοστό σε σχέση με το 20ο συνέδριο (+367, +1,5%), να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των εκπαιδευτικών. Είναι η μόνη δύναμη στο ΔΣ της ΟΛΜΕ που μπορεί να λειτουργεί με αυτοτέλεια, όπως η στάση όλων των δυνάμεων για την αξιολόγηση επιβεβαίωσε, και να χαράσσει πορεία για τα προβλήματα του κλάδου και τους αγώνες με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον της δημόσιας παιδείας, των εκπαιδευτικών, των εργαζομένων και γενικότερα του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
Οι Παρεμβάσεις για να ανταποκριθούν στη νέα κατάσταση που σηματοδοτεί το συνέδριο έχουν χρέος να συμβάλλουν καθοριστικά για μια νέα πορεία του κλάδου που θα βασίζεται στις αποφάσεις των ΓΣ ΕΛΜΕ και της ΓΣ των προέδρων, τις επιτροπές αγώνα τοπικά και κεντρικά, το συντονισμό των ΕΛΜΕ που καθοριστικά κρατούν τον κλάδο όρθιο στον αγώνα κατά της αξιολόγησης.
Οι Παρεμβάσεις απευθυνόμαστε σε όλες τις αγωνιστικές δυνάμεις του κλάδου να απαιτήσουμε να πραγματοποιηθούν ΓΣ όταν ανοίξουν τα σχολεία για τη χάραξη αγωνιστικής πορείας του κλάδου. Την πρόταση αγώνα την καταθέτουμε σε ΟΛΜΕ, ΕΛΜΕ και σε όλους τους εκπαιδευτικούς που αγωνιούν για τις εξελίξεις, για να βαδίσουμε, χωρίς αναμονή, με συλλογικές αποφάσεις των σωματείων μας, το δρόμο του αγώνα!
