Γ΄- Ε΄ΕΛΜΕ-Θ: ΕΚΔΗΛΩΣΗ –ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
"ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ: ΕΝΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ...ΙΣΤΟΡΙΑ"
του 2ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΕΥΚΑΡΠΙΑΣ & 6ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ
ΠΕΜΠΤΗ, 17-10, 7μ.μ.
ΣΤO ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ «ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ»
“Οι λαοί που δε διδάσκονται από το παρελθόν τουςείναι καταδικασμένοι να το ξαναζήσουν”.
Τέτοιες μέρες, 79 χρόνια, πριν το θηρίο του Φασισμού κυριαρχούσε παντοδύναμο στην Ευρώπη.
Είχε επιβληθεί η «σιδερένια φτέρνα» της νέας τάξης. Όμως, ο ελληνικός λαός- στην συντριπτική του πλειοψηφία,, που υπέφερε και πριν τον πόλεμο από την κυριαρχία των ντόπιων δυναστών και τους δικτάτορες, όπως ο Μεταξάς, αναμετρώντας το έχει του, έλαβε την απόφαση να βγει έξω σε δρόμους και σε πλατείες …
Οι ταπεινοί και καταφρονεμένοι πολέμησαν τους φασίστες κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, γράφοντας το έπος της Εθνικής Αντίστασης, με οδηγό τους το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, με τον πρωτοπόρο ρόλο των κομμουνιστών. Τσάκισαν το μύθο του αήττητου φασισμού, έκαναν πέρα τη μοιρολατρία, δεν αποδέχτηκαν την κανονικότητα και το ρεαλισμό της υποταγής, με βαρύ φόρο αίματος απέδειξαν πως οι αγωνιζόμενοι λαοί είναι η μόνη Υπερδύναμη, που μπορεί να νικήσει και να ανατρέψει την «παντοκρατορία» των κρατούντων, αρκεί να πιστέψουν στη δύναμή τους.
Αυτές τις μέρες επιλέξαμε να προβάλουμε το ντοκιμαντέρ των συναδέλφων και των μαθητών μας , "ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ: Ένα στρατόπεδο...ιστορία".
Ως ελάχιστο φόρο τιμής στους αγωνιστές και τις αγωνίστριες της Εθνικής Αντίστασης που φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν στο στρατόπεδο του Παύλου Μελά.
Ως συμβολή στη μάχη ενάντια στην ιστορική λήθη, τη διαστρέβλωση, την αποσιώπηση..
Ως παράδειγμα αξιόλογης και δημιουργικής, «μυρμηγκίσιας» δουλειάς των εκπαιδευτικών να ξετυλίξουν το νήμα από το παρελθόν στο σήμερα , συμβάλλοντας στη διαμόρφωση της αντιφασιστικής και αγωνιστικής συνείδησης των μαθητών μας.
«Α, φτάνει πια! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά»(Μ.Αναγνωστάκης)
Το στρατόπεδο Παύλου Μελά αποτελεί ένα ζωντανό κομμάτι της ιστορίας της πόλης μας. Αποτύπωσε με μελανά χρώματα τη συλλογική μνήμη της πόλης την περίοδο της ναζιστικής κατοχής, όταν επιτάσσεται και χρησιμοποιείται από τους κατακτητές ως τόπος φυλάκισης, βασανιστηρίων και μαζικών εκτελέσεων εκατοντάδων αγωνιστών της ΕΑΜικής Αντίστασης. Αποκαλούμενο και ως «δεξαμενή αίματος» , αποτελεί τόπο μαρτυρίου της Θεσσαλονίκης.
Τουλάχιστον χίλιοι αγωνιστές έχει ταυτοποιηθεί ότι πέρασαν ως κρατούμενοι. 700 με 800εκτελέστηκαν στην τούμπα απέναντι από το οθωμανικό τέμενος, στη σημερινή οδό Πεσόντων Ηρώων, ενώ ομαδικά εκτελέστηκαν άλλοι 101, οι περισσότεροι κρατούμενοι στο στρατόπεδο στις 6 Ιουνίου 1944, στα Διαβατά Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη από τις ομαδικές εκτελέσεις που οργάνωσαν οι Γερμανοί στη Θεσσαλονίκη και μία από τις μεγαλύτερες σε όλη την κατεχόμενη τότε από τους Ναζί Ελλάδα.
«Όποιος έμπαινε εκεί μέσα, ήταν μελλοθάνατος». Η μεγάλη ψυχική δοκιμασία ερχόταν κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης της λίστας θανάτου. Και όσοι γλίτωναν από το απόσπασμα, ήταν υποχρεωμένοι να παρακολουθήσουν όλη την διαδικασία, αφού ο τόπος εκτελέσεων, η λεγόμενη «τούμπα», ήταν έξω από τα παράθυρα τους, ακριβώς απέναντι από το κτίριο»Γιώργος Ωραιόπουλος, φυλακισμένος για 9 μήνες
Τα γεγονότα επιστρέφουν στον τόπο που συνέβησαν με το ντοκιμαντέρ "ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ: Ένα στρατόπεδο...ιστορία" , δημιουργία του 2ου Γυμνασίου Ευκαρπίας & 6ου Γυμνασίου Σταυρούπολης.
Το ντοκιμαντέρ αναφέρεται στην ιστορία του στρατοπέδου ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ εστιάζοντας, κυρίως, στα χρόνια της γερμανικής κατοχής, στις συνθήκες των εκεί κρατουμένων, στην παρουσία Εβραίων συμπολιτών μας, καθώς στις εκτελέσεις και στην αντίσταση του λαού μας...
ΣΕΝΑΡΙΟ: Γεώργιος Λαδόπουλος - Ιόλη Πολυδωρίδου
ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ - ΜΟΝΤΑΖ: Ιωάννα Παρλάντζα
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ: Νικόλαος Σαμαρίνας - Γεωργία Δαμιανίδου
Συμμετέχουν οι μαθητές, Αναστασία Αουάζι, Αθανασία Νουσιοπούλου, Αχιλλέας Καραγιάννης, Ιωάννης Παπαδόπουλος, Αλέξανδρος Παρασκευόπουλος, Ελισάβετ Πετράκη και Παναγιώτης Φιλιππίδης.
Ένα ντοκιμαντέρ που ολοκληρώθηκε με τη συμμετοχή των Ηλία Μεταλλίδη, Παρασκευής Κούρτη, Σπύρου Λαζαρίδη, Λάζαρου Σεφιχά, Έρικας Περαχιά και Ιωάννη Ξενιτόπουλου.
Σήμερα, 79 χρόνια μετά, ο φασισμός,ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, η κτηνώδης βία χρησιμοποιούνται ξανά για να στηρίξουν το οικοδόμημα της σημερινής νέας τάξης. Οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί δυναμώνουν, οι πολεμικές αναμετρήσεις, με κίνδυνο κλιμάκωσης του πολέμου και στην περιοχή μας, συνεχίζονται, δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα δεκαετιών αναιρούνται, η επίθεση κυβερνήσεων, κεφαλαίου, ΕΕ κλιμακώνεται .«..και όπως το ΄40, τη φτώχεια και το φασισμό θα πολεμάμε πάντα»
Το τίμημα το πληρώνουν και πάλι οι λαοί της γης. Δεκάδες εστίες πολέμου, εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί, ανάπηροι, βασανισμένοι άνθρωποι σ’ όλες τις ηπείρους. Λαοί ολόκληροι ξεκληρίζονται από τη «σιδερένια φτέρνα» των ισχυρών της γης. Αλλά και νέα φτώχεια, μόνιμη και συνεχώς αυξανόμενη ανεργία, σύγχρονα γκέτο, απολύσεις, ελαστική εργασία, χιλιάδες απόκληροι. Οικολογική καταστροφή, βία και αυταρχισμός, σύγχρονος αναλφαβητισμός.
Όμως, όσο εντείνεται η επίθεση των κυρίαρχων ενάντια στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του λαού, τόσο εξοπλίζεται το χέρι του φασισμού. Γιατί ο φασισμός στηρίζεται και στηρίζει το κυρίαρχο σύστημα. Αναπτύσσεται μέσα στην απελπισία της μνημονιακής βαρβαρότητας, μέσα στη χωματερή της φτώχειας, της ανεργίας, της έλλειψης προοπτικής και της αδικίας που έχουν καταδικάσει τα φτωχά λαϊκά στρώματα το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Γι’ αυτό σήμερα , ακούμε ξανά τις φρικιαστικές κραυγές νοσταλγών του ναζισμού. Οι συμμορίες τους με τις βίαιες και εγκληματικές πράξεις τους, όπως η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, προσπαθούν να χύσουν το ρατσιστικό δηλητήριο να σπείρουν το μίσος ανάμεσα στο λαό.
Οι σημερινοί φασίστες ορκίζονται στον Χίτλερ και τιμούν τους Έλληνες συνεργάτες των Ναζί, που μαζί τους αιματοκύλισαν τον ελληνικό λαό που αντιστεκόταν. Εμπνέονται και τιμούν αυτούς που συμμετείχαν με ζήλο σε όλες τις θηριωδίες κατά του άμαχου λαού, τις μαζικές σφαγές, σε βιασμούς ,που φόραγαν κουκούλες και κατέδιδαν τους αγωνιστές. Είναι με τη μεριά των εκμεταλλευτών και των καταπιεστών ,διαπλέκονται με επιχειρηματικά συμφέροντα και εγκληματικά κυκλώματα. Χτυπάνε και δολοφονούν Έλληνες και ξένους εργαζόμενους, νέους και νέες για να τρομοκρατήσουν. Στρέφονται φανατικά κατά όλων των εργατικών –λαϊκών κινητοποιήσεων.
Βρίσκουν εύφορο έδαφος σ’ έναν κόσμο που όλες οι αξίες και οι ανθρώπινες ζωές υποτάσσονται στο κέρδος και την αγορά. Ο φασισμός φυτρώνει στη φτώχεια και τη δυστυχία, καλλιεργείται από την αμάθεια και ποτίζεται από το νερό της ιστορικής λήθης.
Και επειδή ο φασισμός στην αρχή έρχεται για τους άλλους και μετά για όλους….
«Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!»
«Έχετε θάρρος! Εκδικηθείτε μας! Κάτω οι φασίστες».
Αλέξανδρος Αθ. Βαλαβάνης, ετών 17
ο μικρότερος από τους 101 αγωνιστές – κρατούμενους του στρατοπέδου «Παύλος Μελάς» ,
που εκτελέστηκαν ομαδικά από τους χιτλερικούς στις 6 Ιουνίου 1944
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΓΙΑΝΝΑ ΛΑΘΗΡΑ ΝΙΚΟΣ ΠΑΛΑΝΤΖΑΣ
