Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Θεσσαλονίκης
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΓΙΑ ΓΝΗΣΙΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΣΕ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΙ ΤΙΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΣΕ ΤΗΣ ΑΣΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΚΑΤΩΤΕΡΗ
ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΏΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
Το επιβαρυμένο τοπίο στη ζωή των εργαζομένων από αντιλαϊκά μέτρα (ακρίβεια, ανατιμήσεις, αισχροκέρδεια, αντεργατικά νομοσχέδια, κ.ά.) έρχεται δραματικά να το χειροτερέψει ο νέος προϋπολογισμός που κατέθεσε η κυβέρνηση. Νέα φοροεπιδρομή (2,4 δισ. αύξηση άμεσων φόρων, 1,35 δισ. έμμεσων από ΦΠΑ), το 2024 ο ελληνικός λαός θα πληρώσει 15 δισ. (+29%) περισσότερους φόρους από το 2019. Συνεχίζουν την υποχρηματοδότηση στην υγεία και παιδεία, διαλύουν το ΕΣΥ με καθήλωση των κοινωνικών δαπανών, αποτέλεσμα των σκληρών πρωτογενών πλεονασμάτων με εποπτεία της ΕΕ μέσω μεσοπρόθεσμου και συμφώνου σταθερότητας για να μη ξεχνιούνται οι μνημονιακές δεσμεύσεις. Οι μειώσεις ως και 40% στους μισθούς μας δεν αναπληρώνονται με την αύξηση κοροϊδία των 60 € καθαρά στα τρία επόμενα χρόνια που ανακοίνωσαν. Απαιτούνται 20 χρόνια για να φτάσουν οι μισθοί μας στα 1.200 € καθαρά που έπαιρνε ένας νεοδιόριστος το 2010. Δεν επιστρέφουν τα δώρα, ετοιμάζουν σύστημα με μπόνους παραγωγικότητας για τους Δ.Υ, μετά από αξιολόγηση. Μειώνουν 1% τις ασφαλιστικές εισφορές για να ευνοήσουν τις επιχειρήσεις και πλήττουν τα ταμεία.
Την ίδια στιγμή προωθούν νομοσχέδιο για τον κατώτατο μισθό και διατυμπανίζουν αυξήσεις στους μισθούς, όταν προβλέπονται ρυθμίσεις για έκτακτου χαρακτήρα περιόδους που θα τον μειώνουν κατακόρυφα. Στα πλαίσια αυτά αρνούνται κατηγορηματικά να επαναφέρουν στο μισθό και τις συντάξεις τα δώρα που καταργήσανε. Προπαγανδίζουν ότι θα ευνοήσουν τις Συλλογικές Συμβάσεις, χωρίς ούτε στο ελάχιστο να καταργούν τις αντεργατικές ρυθμίσεις του νόμου 1876/1990 που ισχύει για τις διαπραγματεύσεις στον ιδιωτικό τομέα και όλων των μνημονιακών νόμων που κατάργησαν τις ΣΣΕ. Καμία νύξη δεν κάνουν για το τερατούργημα του ν. 2738, κατ' όνομα σύμβαση για το δημόσιο τομέα, που ψηφίστηκε από κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1999 και απαγορεύει κάθε διαπραγμάτευση για βασικά αιτήματα των δημοσίων υπαλλήλων. Δεν κατοχυρώνει ούτε καν τις δυνατότητες που δίνουν οι διαπραγματεύσεις που ισχύουν στον ιδιωτικό τομέα.
Η κυβέρνηση, με τη βαθιά αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική της και για να ανακόψει τους αγώνες των εργαζομένων, θωρακίζεται με μια σειρά αντεργατικούς νόμους (Βρούτση, Χατζηδάκη, Γεωργιάδη) και τώρα της Κεραμέως, υπουργού εργασίας, στο όνομα του κατώτατου μισθού.
Σήμερα είναι ανάγκη τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις των εργαζομένων και των σωματείων μας να απαντούν στην εφ' όλης της ύλης και στην γενικευμένη επίθεση της κυβέρνησης, να αποδομούν τα αντιλαϊκά και αντιεκπαιδευτικά μέτρα και να καλύπτουν τις ανάγκες της ζωής των εργαζομένων, των εκπαιδευτικών και του δημόσιου σχολείου. Με αγώνα διαρκείας, με σχέδιο συνέχισης και κλιμάκωσης και Γενικές Συνελεύσεις που θα καθορίζουν την έκβαση του αγώνα και όχι με αποσπασματικές κινητοποιήσεις, όπως προτάσσουν οι δυνάμεις του κυβερνητικού και κομματικού συνδικαλισμού που καταλήγουν να είναι απλώς διαμαρτυρίες. Σε αυτά τα πλαίσια η διεκδίκηση γνήσιας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας εφ' όλης της ύλης στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα πρέπει να είναι ζήτημα αιχμής των σωματείων. Η κατοχύρωσή της θα δώσει τη δυνατότητα από καλύτερες θέσεις οι κλάδοι με τους αγώνες τους να έχουν κατακτήσεις.
Ο νόμος 2738/1999 παρωδία ΣΣΕ για τους εκπαιδευτικούς και τους δημοσίους υπαλλήλους
Ο κλάδος των καθηγητών και η ΟΛΜΕ στις διεκδικήσεις τους για δεκαετίες απαιτούσαν γνήσιες κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις που θα έδιναν τη δυνατότητα με θεσμοθετημένο τρόπο η κάθε κυβέρνηση να αποδέχεται να συζητήσει τα αιτήματα του κλάδου που αφορούσαν το μισθό, την εργασία, τους διορισμούς, την ασφάλιση και περίθαλψη, την εκπαίδευση. Καμία κυβέρνηση δεν έκανε αποδεκτό το αίτημα του κλάδου.
Με την κυβέρνηση Σημίτη το ΠΑΣΟΚ, μπροστά στους δυναμικούς αγώνες των κλάδων, ιδιαίτερα στην εκπαίδευση (απεργία καθηγητών 1997, καταλήψεις ΑΣΕΠ 1998), στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στην Υγεία, ψήφισε έναν νόμο ψευδεπίγραφων ΣΣΕ για το Δημόσιο που ισοδυναμεί με μηχανισμό ανάσχεσης δυναμικών κλαδικών κινητοποιήσεων και με ασφαλιστικές δικλίδες την προώθηση του «κοινωνικού διαλόγου» για την πλήρη ενσωμάτωση των σωματείων στην κυβερνητική πολιτική.
Η ΟΛΜΕ συμμετείχε σε διαπραγματεύσεις καταθέτοντας πολύ συγκεκριμένα αιτήματα, αλλά και με απαίτηση να κατοχυρωθούν γνήσιες κλαδικές συμβάσεις (2000, 2002, 2006, 2010), καθώς και άλλες ομοσπονδίες και η ΑΔΕΔΥ, ενώ ποτέ δεν έγιναν αποδεκτά τα αιτήματα που υπέβαλλαν, στην ΟΛΜΕ έγινε αποδεκτό το 2000 μόνο ένα από τα 58 που κατέθεσε! Όλα αυτά επιβεβαιώνουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα του ν. 2738/1999 και την απαίτηση το συνδικαλιστικό κίνημα να ζητά την κατάργησή του για να μπορούν να υπάρξουν γνήσιες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις και νομοθετικά κατοχυρωμένες.
Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ με την πρότασή της για ΣΣΕ φαλκιδεύουν τις διεκδικήσεις του κλάδου
Σήμερα για την πλειοψηφία της ΟΛΜΕ, τις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ), το μοντέλο συνδικαλισμού που υπηρετούν ως κυβερνητικές παρατάξεις καθορίζει και τη στάση τους στην πρόταση τους για συμβάσεις. Αρνούνται να επαναφέρουν τα αιτήματα (μισθό, σύνταξη, διορισμοί, κ.ά.) που αντιστοιχούσαν σε πραγματικές ανάγκες σχολείων και εκπαιδευτικών, τα διεκδικούσε ο κλάδος και ανακόπηκαν βίαια από τις μνημονιακές πολιτικές και μεταξύ αυτών και το αίτημα για γνήσιες ΣΣΕ. Αναζητούν σημεία επαφής με τα μέτρα των κυβερνήσεων και προτείνουν και ανάλογες προτάσεις (καλή αξιολόγηση, επέκταση μαθητείας, επίδομα τηλεκπαίδευσης, κ.ά.), ευελπιστώντας, για τη συναίνεση που προσφέρουν στην κυβερνητική πολιτική, να ανταμειφθούν με ψίχουλα που θα τους παραχωρήσει η κυβέρνηση.
Σε μια τέτοια κατεύθυνση κατέθεσαν πρόταση ΣΣΕ επαιτείας, μια νομοτεχνική πρόταση στο πνεύμα που απαιτεί ο ν. 2738/1999 και μάλιστα ποτέ δεν την κοινοποίησαν στον κλάδο. Απουσιάζει κάθε κριτική που έκανε στο παρελθόν η ΟΛΜΕ (τροποποίηση, δεν ανταποκρίνεται στις ΣΣΕ που απαιτεί ο κλάδος, να αλλάξει, κ.ά.) στον ψευδεπίγραφο ν. 2738/99, που φαλκιδεύει τις πραγματικές διεκδικήσεις των εκπαιδευτικών και όλων των δημοσίων υπαλλήλων. Δεν απαιτούν κατάργηση του ενιαίου μισθολογίου των Δ.Υ. (ν. 5045/2023) που αποτελεί φυλακή για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις των κλάδων που αγωνίζονται.
Δεν διεκδικούν γνήσια κλαδική ΣΣΕ, εφ' όλης της ύλης, αλλά Σύμβαση Εργασίας και ξεχωριστά Σύμβαση οικονομικής αναβάθμισης, προσαρμογή στο νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο απαγορεύει διαπραγματεύσεις για το μισθό. Δεν διεκδικούν οι μισθοί να επανέλθουν στα προ κρίσης επίπεδα, στα 1.200 € καθαρά στον πρωτοδιόριστο, αλλά αυξήσεις στα όρια του πληθωρισμού, με αυτόματη αναπροσαρμογή των μισθών! Ζητούν κατάργηση μόνο μέρους των νόμων για την αξιολόγηση, του Γ Μέρους του ν. 4823/21 (ατομική αξιολόγηση) και των άρθρων 20 και 21 του 4692/20 (ατομική αξιολόγηση στα Π.Σ. και ΠΕΙ.Σ.), ενώ δεν ζητούν κατάργηση της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας, της τράπεζας θεμάτων, των ενδοσχολικών συντονιστών και των μεντόρων, χρήση σχολικών υποδομών για έσοδα στο πλαίσιο αυτονομίας της σχολικής μονάδας, κ.ά. Κανένα σχέδιο αγώνα δεν καταθέτουν, ενώ χωρίς αγωνιστική στάση του κλάδου δεν μπορεί να σπάσει ο κλάδος την αδιαλλαξία της κυβέρνησης και του ΥΠΑΙΘΑ και να γίνουν αποδεκτά τα αιτήματα κι οι διεκδικήσεις μας.
Σχετικά με την πρόταση και τη στάση της ΑΣΕ και του ΠΑΜΕ για τις ΣΣΕ
Η νομοτεχνική πρόταση που κατέθεσαν εδώ και δύο χρόνια στην ΟΛΜΕ για ΣΣΕ δεν συμπεριλαμβάνει όλα τα αιτήματα του κλάδου και την παρουσιάζουν ως το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει ο κλάδος για να έχει κατακτήσεις και μάλιστα χωρίς να τη συνοδεύουν με πρόγραμμα αγώνα. Με την πρότασή τους για ΣΣΕ εργασίας, προσποιούνται ότι δεν οδηγούν τον κλάδο να αποδεχθεί τον ΟΜΕΔ και την εφαρμογή του απεργοκτόνου ν. Χατζηδάκη. Στο 21ο συνέδριο της ΟΛΜΕ απέφυγαν να πάρουν θέση για τον επικίνδυνο δρόμο που αποκάλυψαν οι Παρεμβάσεις. Καταθέτουν πρόταση για τους μισθούς πολύ κατώτερη των αναγκών, αφού παρόλο που διεκδικούν την κάλυψη των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης, επιμένουν να την ορίζουν σε καθαρές αποδοχές στα 950 € στον πρωτοδιόριστο, αντί στα 1.200 €, όσο έπαιρνε ένας πρωτοδιόριστος πριν την κρίση. Στη ΣΣΕ δεν περιλαμβάνουν το αίτημα για επιστροφή του ωραρίου στην πριν από το 2013 κατάσταση. Δεν συμπεριλαμβάνουν αίτημα κατάργησης του 2738/2099.
Η νομοθετική πρόταση του ΠΑΜΕ για τις ΣΣΕ αυτήν την περίοδο, με την οποία απευθύνεται και επιδιώκει να συμπεριλάβει σωματεία του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και θα κατατεθεί και στη Βουλή από το ΚΚΕ, σε ό,τι αφορά τους δημοσίου υπαλλήλους, δεν περιλαμβάνει αίτημα διεκδίκησης για το μισθό με βάση τις ανάγκες των δημοσίων υπαλλήλων, παρά μόνο επιστροφή των δώρων!
Η Σύμβαση που προτείνουν και μάλιστα με νομοθετική πρόταση, ουσιαστικά αφορά τον ιδιωτικό τομέα, δεν λένε κουβέντα για τον αντιδραστικό ν. 2738/1999 (Συμβάσεις στο δημόσιο τομέα), σκόπιμα αγνοείται γιατί στο δημόσιο δεν υπάρχουν ΣΣΕ, υπάρχουν μόνο Ειδικές Συμβάσεις για επιμέρους ζητήματα! Όλος ο ν. 2738 πρέπει να καταργηθεί για να υπάρξουν γνήσιες ΣΣΕ στο δημόσιο. Δεν μπορούν να ζητήσουν, όπως κάνουν στον 1876/1990 (νόμο για ΣΣΕ στον ιδιωτικό τομέα), επιμέρους καταργήσεις / τροποποιήσεις γιατί ο ν. 2738 δεν τροποποιείται, μόνο καταργείται!
Δεν ζητούν την κατάργηση του αντιδραστικού ν. 2738/1999 για να μπορούν στη ΣΣΕ που προτείνουν στην ΟΛΜΕ να καταθέτουν κάποια αιτήματα, κατώτερα όμως των αναγκών, το ίδιο κάνουν και στην εισηγητική έκθεση που καταθέτουν στη βουλή. Καλλιεργούν προσδοκίες εδώ και χρόνια στην Β/θμια και στην Α/θμια εκπαίδευση ότι καταθέτοντας μια πρόταση, που ψευδεπίγραφα την ονομάζουν ΣΣΕ, μπορεί κάτι να πάρουν. Ακόμη, ευελπιστούν να επανέλθουν τα δώρα στους μισθούς και στις συντάξεις, ως αίτημα ρεαλιστικό! Αυτό άλλωστε καταθέτουν στην πρόταση νόμου για ΣΣΕ για τους μισθούς.
Καλούν τα σωματεία του δημόσιου τομέα να υπογράψουν ένα κείμενο που το ονομάζουν ΣΣΕ, χωρίς πρόταση ΣΣΕ για τους Δ. Υ. Την πρόταση νόμου που καταθέτουν μόνο ως κείμενο αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα μπορεί να την εκλάβουν οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα!
Η πρότασή μας για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας
Σε μια κρίσιμη περίοδο που το κράτος θωρακίζεται με αντισυνδικαλιστικούς νόμους (Χατζηδάκη, Γεωργιάδη, κ.ά.) για να ανατρέψει οποιαδήποτε ελπιδοφόρα εξέλιξη των αγώνων, ένας είναι ο δρόμος, σχέδιο αγώνα, αιτήματα και διεκδικήσεις που απαντούν στη γενικευμένη επίθεσή τους και θα καλύπτουν όλες τις ανάγκες του δημόσιου σχολείου, των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Αν κυριαρχήσουν οι ψευδαισθήσεις των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού, των υποβαθμισμένων αιτημάτων και της διαπραγμάτευσης σε ό,τι μας επιτρέπει ο ν. 2738/99, αλλά και της πρότασης του κομματικού συνδικαλισμού, κανένα θετικό αποτέλεσμα δεν πρόκειται να προκύψει.
Αιτήματα διεκδικήσεις
· Κατάργηση του ν. 2738/99, παρωδία διαπραγματεύσεων ΣΣΕ.
· Κατάργηση του ενιαίου μισθολογίου φυλακή, για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς.
· Κατοχύρωση γνήσιας Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας εφ' όλης της ύλης (μισθό, σύνταξη, εργασία, κοινωνική ασφάλιση, διορισμούς). Ελεύθερες και γνήσιες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σε όλο το δημόσιο και σε όλα τα επίπεδα.
· Όχι στις αυταπάτες συμμετοχής της ΟΛΜΕ σε ψευδεπίγραφους διαλόγους.
· Καμία συναίνεση με μεσολαβητές, ΟΜΕΔ, κ.ά. οργανισμούς, περικυκλωμένους από το ν. Χατζηδάκη που θα σημάνει αποδοχή του ΓΕΜΗΣΟΕ και άλλων αντισυνδικαλιστικών ρυθμίσεων.
· Κατάργηση του άρθρου 24 παρ. 3 του ν. 3205/03 (μισθολόγιο) που απαγορεύει τις διαπραγματεύσεις για το μισθό.
· Στα κρίσιμα ζητήματα προτείνουμε με βάση τα προ κρίσης αιτήματα του κλάδου που ψηφίστηκαν σε Γενικές Συνελεύσεις, διεκδικήθηκαν μέσα από αγώνες και ανακόπηκαν βίαια από τις πιο βαθιές αντιλαϊκές πολιτικές των μνημονίων, να κατατεθεί πρόταση του κλάδου για ΣΣΕ:
ü 1.400 € καθαρά στον πρωτοδιόριστο με αντίστοιχες αυξήσεις σε όλα τα ΜΚ για να ζούμε με αξιοπρέπεια αποκλειστικά από το μισθό μας. Να επανέλθουν τα δώρα και να δοθεί το ΜΚ που μας αφαιρέθηκε. Αφορολόγητο στις 12.000 €. Η σχέση εισαγωγικού και καταληκτικού μισθού να διαμορφωθεί 1 προς 2,5.
ü Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας, ή στα 58 (για άνδρες) και στα 55 (για γυναίκες). Υπολογισμό της κύριας σύνταξης στο 80% του συνόλου των αποδοχών κατά το μήνα αποχώρησης. Αυτοδίκαιη αναγνώριση της στρατιωτικής θητείας (χωρίς εξαγορά). Κατοχύρωση του δικαιώματος σύνταξης στα 25 χρόνια. Αυξήσεις στις συντάξεις. 13η, 14η σύνταξη. Τριπλασιασμό του εφάπαξ για να επανέλθει στα όρια προ κρίσης. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων (Κατρούγκαλου, Βρούτση, κ.ά.).
ü Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί. 20 χιλιάδες τώρα στη Β/θμια για να καλυφθούν όλα τα κενά με μόνιμους διορισμούς! Κάτω τα χέρια από τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών, όχι στους κόφτες μείωσης των αναπληρωτών κατά 50%, όπως σχεδιάζουν και προωθούν. Μόνιμος ψυχολόγος και κοινωνικός λειτουργός σε κάθε σχολείο.
ü Μονιμοποίηση των νεοδιόριστων (2020, 2021, 2022) χωρίς αξιολόγηση, όπως προβλέπεται από τη σχετική νομοθεσία και επιβεβαιώθηκε και από δικαστικές προσφυγές των νεοδιόριστων.
ü Πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά, εκπαιδευτικά, συνδικαλιστικά δικαιώματα στους αναπληρωτές. Εξίσωση δικαιωμάτων των αναπληρωτών με αυτά των μονίμων.
ü Να καταργηθούν οι νόμοι κατηγοριοποίησης σχολείων και εκπαιδευτικών της αξιολόγησης (ν. 4692/20, 4823/21). Παιδαγωγική ελευθερία στα σχολεία.
ü Όχι στην παράδοση της τεχνικής εκπαίδευσης στην αγορά και την φτηνή κατάρτιση. Να καταργηθεί ο νόμος Πιερρακάκη για την ΤΕΕ (Ν. 5082/24).
ü Να επανέλθει το διδακτικό ωράριο στα όρια του 2013 και το ωράριο στους υπεύθυνους εργαστηρίων.
ü Μείωση των μαθητών στους 20 στο τμήμα, 15 στις ομάδες προσανατολισμού, 10 στα εργαστήρια.
ü Να καταργηθούν όλοι οι αντιεκπαιδευτικοί νόμοι και να ξεκινήσει διάλογος με το ΥΠΑΙΘΑ στη βάση των προτάσεων του κλάδου.
ü Άμεση αύξηση δημόσιων δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ τουλάχιστον, με δεσμεύσεις αυτές να φτάσουν στο 7% του ΑΕΠ ή το 15% του Προϋπολογισμού.
ü Μέτρα αντισταθμιστικής διδασκαλίας, άμεση εφαρμογή ενισχυτικής και πρόσθετης διδασκαλίας σε όλα τα σχολεία.
ü Όχι τηλεπιμορφώσεις - διαλέξεις. Ετήσια επιμόρφωση για όλους με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα.
ü Να παρθούν μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στα σχολεία (στατικοί και προσεισμικοί έλεγχοι, καταλληλότητα υποδομών, σχολίατροι, νοσηλευτές, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, κ.ά.).
ü Κάτω τα χέρια από τα σωματεία, τις ΓΣ, την απεργία. Καμία δίωξη εκπαιδευτικών. O αυταρχισμός και η τρομοκρατία δεν θα περάσουν. Δεν εφαρμόζουμε καμία πτυχή του αντεργατικού ν. «Χατζηδάκη» (ΓΕΜΗΣΟΕ, ηλεκτρονικές κάλπες, φακέλωμα κλπ)! Καμιά συμμετοχή σε ηλεκτρονικές εκλογές.
ü Να επανέλθουν συνδικαλιστικά δικαιώματα που καταργήθηκαν (άδεια ημέρας για εκλογές, κ.ά.)
ü Δωδεκάχρονο δημόσιο δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά. Κανένα παιδί έξω από το σχολείο!
Την πρόταση παρωδία ΣΣΕ που κατέθεσε η ΟΛΜΕ, η κυβέρνηση την αγνοεί επιδεκτικά, γιατί στην τακτική της δεν είναι ούτε καν οι ψευδεπίγραφοι διάλογοι, αλλά η επίδειξη πυγμής και τρομοκρατίας του κλάδου.
Η πρόταση ΣΣΕ που καταθέτει η ΑΣΕ και το ΠΑΜΕ, χωρίς απαίτηση κατάργησης του αντιδραστικού ν. 2738/1999 και χωρίς πρόταση αγώνα, φαλκιδεύουν τις διεκδικήσεις του κλάδου, καλλιεργούν αυταπάτες για εύκολες διεκδικήσεις απέναντι σε μια κυβέρνηση με επαλαύνοντα αυταρχισμό.
Οι ΕΛΜΕ και οι ΣΕΠΕ καλούνται να πάρουν την υπόθεση των ΣΣΕ επάνω τους, να καταθέσουν πρόταση ΣΣΕ με αιτήματα και διεκδικήσεις για να συζητηθεί μέσα στον κλάδο και να είναι απόφαση Γενικών Συνελεύσεων και με σχέδιο αγώνα να διεκδικήσουμε γνήσια ΣΣΕ.
ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΜΠΑΙΓΝΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΜΟ ΠΑΡΩΔΙΑ ΓΙΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΣΣΕ!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΡΙΚΑΤΟΥΡΑ ΣΣΕ ΤΗΣ ΟΛΜΕ!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΣΕ ΦΑΛΚΙΔΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΝ ΤΗΣ ΑΣΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΜΕ
ΑΙΤΗΜΑΤΑ, ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΝΗΣΙΑ ΣΣΕ ΜΕ ΒΑΣΗ
ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ, ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ
