Β’ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. ΑΝ. ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ « Ο Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ»
1η ΜΑΗ: Συγκέντρωση στην ΚΑΜΑΡΑ, 10
π. μ.
με τα πρωτοβάθμια σωματεία.
Από τους αιματοβαμμένους δρόμους του Σικάγου και της
Θεσσαλονίκης του 1936, στη σημερινή
πραγματικότητα της φτώχειας του φόβου και της ανασφάλειας. Όχι όμως για όλους,
αλλά μόνο για τον κόσμο της εργασίας,
που έχει γίνει το αποκλειστικό θύμα της βαθιάς οικονομικής κρίσης, ενώ αντίθετα
οι πλούσιοι του πλανήτη αυξάνουν ασταμάτητα τα κέρδη και τις αμύθητες
περιουσίες τους.
Σήμερα, στην 1η Μάη του 2015, που κατακτήσεις και δικαιώματα ενός
αιώνα ξεθεμελιώνονται, η συλλογική μνήμη επιστρέφει στην ματωμένη πρωτομαγιά
του 1886 και στους αγώνες για το 8ωρο και τα εργατικά δικαιώματα και
αναλογίζεται ότι ξαναμπαίνουν και σήμερα τα αιτήματα για αξιοπρεπείς αμοιβές - αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, μόνιμη και σταθερή δουλειά, Συλλογικές
Συμβάσεις, αλλά και το συλλογικό όραμα για την χειραφέτηση και την απελευθέρωση
του κόσμου της εργασίας.
Σήμερα που ζούμε τη βαθιά οικονομική
κρίση, το κεφάλαιο για να την ξεπεράσει και να επιβιώσει προχωρά σε ακόμα πιο σκληρή αφαίμαξη της
εργασίας και της ζωής μας, φορτώνει όλα τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους
ενώ η «ανάπτυξή τους» προϋποθέτει την κατάργηση των εργατικών δικαιωμάτων, την
απαξίωση της εργασίας, την αναβίωση εργαζόμενων – ανέργων σύγχρονων σκλάβων και
τη δημιουργία ενός τεράστιου κοινωνικού περιθωρίου εκατομμύριων ανέργων και
επέκτασης της φτώχειας και της εξαθλίωσης.
Η
πρωτομαγιά βρίσκει το εργατικό κίνημα αντιμέτωπο με την 5χρονη λεηλασία σε όλο το φάσμα των
εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, ως αποτέλεσμα της πολιτικής των
κυβερνήσεων που μαζί με την ΕΕ και το ΔΝΤ επέβαλαν τα Μνημόνια.
Στο όνομα της αποπληρωμής του Χρέους, που δε δημιούργησε ούτε καρπώθηκε ο λαός, η ΕΕ συνεχίζει
τους απροκάλυπτους εκβιασμούς που θέλουν να επαναφέρουν τα εργατικά δικαιώματα
στην εποχή του Σικάγο. Η συμφωνία της νέας κυβέρνησης με την ΕΕ, στις 20
Φλεβάρη και η αναγνώριση της “πλήρους” εξυπηρέτησης του Χρέους σπρώχνει τη χώρα
και το λαό μας πιο βαθιά στα ίδια αδιέξοδο και δεν οδηγεί στη βελτίωση της ζωής του λαού.
Υπάρχει άλλος δρόμος για
την κοινωνία, τους εργαζόμενους, τη νεολαία
Η φετινή πρωτομαγιά, πρέπει
να βρει τον κόσμο της εργασίας στους δρόμους του αγώνα και της αναζήτησης ενός
νέου εργατικού Σικάγο, αντίστοιχου με τις τρομακτικές δυνατότητες της εποχής
μας, αρκεί η κοινωνία απαλλαγεί από την ληστεία του Χρέους, τα ασταμάτητα
προγράμματα – Μνημόνια και τα δεσμά της εκμετάλλευσης του ανθρώπου για την
κερδοφορία των «αγορών» και του κεφαλαίου.
Απέναντι στο δίλημμα υποταγή ή σύγκρουση, οι εργαζόμενοι να στείλουμε
μήνυμα ανυπακοής και αποφασιστικού αγώνα για την ανατροπή της επίθεσης και τη
νικηφόρα έκβαση αυτού του αγώνα Ενάντια στην
συναίνεση, την ταξική συνεργασία, την αναμονή και την απογοήτευση, με ένα ανασυγκροτημένο
μαχητικό συνδικαλιστικό κίνημα .
Τίποτα δε θα γίνει με
τα χέρια κατεβασμένα, με το φόβο ή την απογοήτευση, που έντεχνα προωθούν όλες
οι σειρήνες του συστήματος, με πρωταγωνιστικό το ρόλο των Μέσων Μαζικής
Παραπληροφόρησης .
Μπορούμε
να σηκώσουμε το κεφάλι, να αντισταθούμε συλλογικά σε κάθε χώρο δουλειάς, να
μαζικοποιήσουμε το σωματείο μας στηρίζοντας παράλληλα συντονισμούς και
επιτροπές αγώνα και αλληλεγγύης.
Να
διεκδικήσουμε όχι μόνο όσα μας έκλεψαν τα τελευταία χρόνια αλλά και όσα είναι
αναγκαία σήμερα για δουλειά και ζωή με δικαιώματα.
Όσο
οι ζωές και τα δικαιώματα μας μένουν στο περιθώριο, τόσο είναι αναγκαίο να
δυναμώσει η φωνή μας, να ενωθεί με όσους αγωνίζονται για αξιοπρέπεια και
ελευθερία.
Οι ανάγκες μας δεν χωρούν σε “δόσεις” και υποταγή σε
ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ.
Η
Πρωτομαγιά να γίνει η αφετηρία για ένα ενωτικό και ανεξάρτητο εργατικό κίνημα
που θα βάζει τα συμφέροντα του κόσμου της εργασίας μπροστά και θα τα διεκδικεί με ασυμβίβαστους αγώνες
μέχρι τη νίκη.
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος Η
Γ. Γραμματέας
Αγαπητός Θ.
Αλβανούδη Ζ.
