ΣΩΜΑΤΕΙΟ
ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΧΑΡΤΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ:
συγκέντρωση Καμάρα 10πμ
3
ΜΑΗ: ΑΠΕΡΓΙΑ στον κλάδο του βιβλίου.
Συγκέντρωση 10.30 Αριστοτελους με Τσιμισκη
Από το Σικάγο του 1886, σχεδόν 130 χρόνια
μετά, στις ΗΠΑ πριν 15 μέρες εκατομμύρια
εργάτες στον επισιτισμό και στις μεγάλες
αλυσίδες εμπορίου οργανώσαν μέρα
πανεθνικής δράσης για να απαιτήσουν
την αύξηση του κατώτατου μισθού από τα
8 στα 15 δολλάρια. Στην ισχυρότερη
καπιταλιστική χώρα του κόσμου με το
εργατικό κίνημα τσακισμένο εδώ και
δεκαετίες, η αναγέννηση του συνδικαλισμού
και της ταξικής αλληλεγγύης μοιάζει
σήμερα ένα τεράστιο βήμα στον δρόμο
μιας επερχόμενης σκληρής σύγκρουσης
των πιο χαμηλόμισθων και επισφαλώς
εργαζόμενων με τους πολυεθνικούς
κολοσσούς της καπιταλιστικής μητρόπολης.
Από
τη Θεσσαλονίκη του 1936, σχεδόν 80 χρόνια
μετά, στις 3 Μάη εκατοντάδες χιλιάδες
εργαζόμενοι στο εμπόριο καλούνται να
εργαστούν μια ακόμα Κυριακή. Το πιο
ασυνδικάλιστο και ευέλικτο εργατικό
δυναμικό στην Ελλάδα εργάζεται εδώ και
πολλά χρόνια, και πριν τα μνημόνια, χωρίς
ωράρια, με ελαστικές εργασιακές σχέσεις,
με μισθούς πείνας. Το αναφαίρετο
δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο καταργείται
και συνοδεύεται από απλήρωτες υπερωρίες,
πενιχρή αμοιβή, μεγαλύτερο φόρτο
εργασίας.
Από
τους αιματοβαμμένους δρόμους του Σικάγου
και της Θεσσαλονίκης, στις αστραφτερές
βιτρίνες των Mc Donald's και
των εμπορικών της Τσιμισκή, η πάλη για
την κοινωνική απελευθέρωση συνδέει το
χθές με το παρόν, επίκαιρη σήμερα όσο
και τότε καθώς ο εργασιακός μεσαίωνας
έχει γίνει καθεστώς που κάποιοι θέλουν
να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι είναι
αδύνατο να ανατραπεί.Η εκτίναξη της
χαμηλόμισθης, ευέλικτης εργασίας σε
ολόκληρο τον κόσμο και στην Ελλάδα ως
απάντηση στην καπιταλιστική κρίση μας
αναγκάζει να επανέλθουμε στο βασικό
ζήτημα: Κανείς δεν πρόκειται να μας
χαρίσει ούτε το ελάχιστο. Ποτέ δεν μας
χάρισαν άλλωστε. Όλα κατακτιούνται με
την πάλη μας, την ρήξη, αλλά και με τα
νέα όργανα επιβολής της θέλησης μας,τα
οποία πρέπει να συγκροτήσουμε για να
επιβάλλουμε ένα άλλο δρόμο.
Ένα
δρόμο ενάντια στην συναίνεση, την ταξική
συνεργασία, την αναμονή και την
απαγοήτευση. Ενάντια στην συνδικαλιστική
γραφειοκρατία που χρόνια τώρα καλλιεργεί
την διάσπαση των εργαζομένων ανάλογα
με την μορφή της εργασιακής τους σχέσης,
συμβάλλοντας έτσι τα μέγιστα στην
αποδοχή της βασικής πτυχής της
αντιδραστικής εργασιακής αναδιάρθρωσης.
Σ'
αυτή τη νέα φάση χρειαζόμαστε ένα
ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα με
“παλιές” αλλά και με καινούργιες
μορφές οργάνωσης και πάλης της
κατακερματισμένης και χτυπημένης
εργατικής τάξης και των ανέργων. Τίποτα
βέβαια δεν θα γίνει με τα χέρια κατεβασμένα.
Μπορούμε να σηκώσουμε το κεφάλι, να
αντισταθούμε συλλογικά σε κάθε χώρο
δουλειάς, να μαζικοποιήσουμε το σωματείο
μας στηρίζοντας παράλληλα συντονισμούς
και επιτροπές αγώνα και αλληλεγγύης.
Να
διεκδικήσουμε όχι μόνο όσα μας έκλεψαν
τα τελευταία χρόνια αλλά και όσα είναι
αναγκαία σήμερα για δουλειά και ζωή με
δικαιώματα:
-ΑΜΕΣΗ
ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΚΟΥ ΜΙΣΘΟΥ ΣΤΑ 751
ΕΥΡΩ χωρίς παζάρια και
“κοινωνικούς διαλόγους” με ταυτόχρονη
επαναφορά των μισθών των κλαδικών
συμβάσεων και των θεσμικών κατακτήσεων
που ίσχυαν πριν το 2012, ως πρώτο βήμα στον
δρόμο για να ανακτήσουν οι εργαζόμενοι
τον κλεμμένο πλούτο που οι ίδιοι παράγουν
-ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ
ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΕΛΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ
ΤΩΡΑ. Να μπει τελος στο
αίσχος των voucher, των
οκτάμηνων, των πρακτικών ασκούμενων,
των δελτίων.
-ΕΠΙΔΟΜΑ
ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΧΩΡΙΣ
ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
-ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ
ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ.
Οι εργαζόμενοι στο εμπόριο και στον
κλάδο του βιβλίου έχουμε δικαίωμα στην
ελέυθερη Κυριακή, στην κατάργηση των
απλήρωτων υπερωριών, στον σεβασμό των
ρεπώ.
Όσο
οι ζωές και τα δικαιώματα μας μένουν
στο περιθώριο, τόσο είναι είναι αναγκάιο
να δυναμώσει η φωνή μας, να ενωθεί με
όσους αγωνίζονται για αξιοπρέπεια και
ελευθερία. Οι ανάγκες μας δεν χωρούν σε
“δόσεις” και διαπραγματεύσεις με
ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ, Η Πρωτομαγιά και η απεργία
στις 3 Μάη θα γίνουν νικηφόρες αν συνδεθούν
με ένα ενωτικό και ανεξάρτητο εργατικό
κίνημα που θα βάζει τα εργατικά συμφέροντα
μπροστά με αγώνα διαρκείας,ανυπακοής
και ανατροπής.
