ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-
ΚΙΝΗΣΕΙΣ - ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΕΡΙ
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΑΛΛΟ ΕΝΑ
ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟ ΤΟΥ 3ου
ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
Όπως επιτάσσουν
οι επιλογές των αστικών κυβερνήσεων,
της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. .
Στην τελική ευθεία
για ψήφιση έχει μπει το νομοσχέδιο με
τίτλο «Εθνικό
Μητρώο Επιτελικών Στελεχών Δημόσιας
Διοίκησης, Βαθμολογική Διάρθρωση Θέσεων,
Συστήματα Αξιολόγησης, Προαγωγών και
Επιλογής Προϊσταμένων (Διαφάνεια -
Αξιοκρατία και Αποτελεσματικότητα της
Δημόσιας Διοίκησης)».
Το νομοσχέδιο
εντάσσεται στα προαπαιτούμενα μέτρα
του 3ου μνημονίου για την αποπολιτικοποίηση
της Δημόσιας Διοίκησης. Καθορίζει
τον τρόπο στελέχωσης των επιτελικών
θέσεων της Δημόσιας Διοίκησης (Γενικοί
και Ειδικοί Γραμματείς, Διοικητές,
Διευθύνοντες Σύμβουλοι κ.λπ.), την
αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, την
βαθμολογική ένταξη και προαγωγή των
υπαλλήλων και τον τρόπο επιλογής
προϊσταμένων.
Με πρόσχημα άλλη
μια «επανίδρυση» του κράτους,
το οποίο πάσχει από «υδροκεφαλισμό
δημόσιων υπηρεσιών, ακαταλληλότητα της
δημόσιας υπαλληλίας, εσωστρέφεια,
πελατειακές σχέσεις, κομματικοποίηση
– παθολογία που συνέβαλε και επιτάχυνε
τη σημερινή οικονομική κρίση», αναπαράγεται
ξανά η αφήγηση που φορτώνει
την αιτία της κρίσης στο «μεγάλο και
δαπανηρό κράτος, τους υψηλούς μισθούς
και συντάξεις, την υψηλή φορολόγηση των
επιχειρήσεων», όπως επιτάσσουν οι
στρατηγικές επιλογές των αστικών
κυβερνήσεων, της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. .
Κι ενώ η
αλήθεια είναι ότι οι ασκούμενες
μνημονιακές πολιτικές έχουν επιδεινώσει
δραματικά την κατάσταση στο δημόσιο
τομέα:
(Μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων
κατά 25% τα τελευταία πέντε χρόνια,
σωρευτική μείωση της μισθολογικής
δαπάνης στο δημόσιο κατά 23%, μείωση των
δημοσίων δαπανών από το 2009 μέχρι σήμερα
που φτάνει το 31,1%, μείωση των δημοσίων
δαπανών ανά κάτοικο που φτάνει το 32,2%
για την περίοδο 2011-2014), το νομοσχέδιο
εμφανίζεται ως «πανάκεια», ως το φάρμακο
για κάθε νόσο, που θα λύσει τα χρόνια
προβλήματα της δημόσιας διοίκησης.
Λέμε
ΌΧΙ στην προσχηματική «αξιοκρατία» και
αξιολόγηση
-
Δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι ένας μνημονιακός νόμος μπορεί να έχει στόχο τη βελτίωση του κράτους προς την κατεύθυνση ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών. Αντιθέτως έχει ως στόχο την οικοδόμηση ενός κράτους μικρού-ευέλικτου-επιτελικού, την εκχώρηση των λειτουργιών του σε επιχειρηματικά συμφέροντα, τη συρρίκνωση έως και εξαφάνιση του κοινωνικού του χαρακτήρα, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και τελικά το φόρτωμα του κόστους της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων.
-
Το σύστημα αξιολόγησης-προαγωγών-υπηρεσιακής ανέλιξης, όσο «δημοκρατικό» και αν παρουσιάζεται, θα επιδεινώσει ακόμα περισσότερο τη ζωή των εργαζόμενων στο δημόσιο, οι οποίοι ήδη συνθλίβονται από τις μνημονιακές πολιτικές, τη διάλυση των υπηρεσιών, την δραματική μείωση των μισθών τους. Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα βρεθούν στη μέγγενη ενός αυταρχικού, ελεγκτικού συστήματος που θα τους καθιστά υπόλογους απέναντι και στη διοίκηση και στην κοινωνία για τη διάλυση του δημόσιου τομέα και θα κυνηγούν «στόχους» που φυσικά δεν θα μπορούν να υλοποιούν, σε συνθήκες ανταγωνισμού και εντατικοποίησης.
-
Το σύστημα γίνεται ακόμα πιο ιεραρχικό και το ρήγμα ανάμεσα στους εργαζόμενους διαφόρων ταχυτήτων θα μεγαλώσει. Τα στελέχη που θα εφαρμόζουν απαρέγκλιτα και πειθήνια τις αποφασισμένες πολιτικές, θα πιέζουν τους κατωτέρους τους για την επίτευξη εξωπραγματικών στόχων, με όπλο την αξιολόγηση, για να διατηρήσουν και να αυξήσουν τα επιδόματα της θέσης τους. Η πλειοψηφία των εργαζομένων, από την άλλη, θα παραμένει μισθολογικά καθηλωμένη, σύμφωνα και με το νέο μισθολόγιο που ψηφίστηκε.
-
Η πλήρωση των θέσεων Γενικών Γραμματέων, Ειδικών Γραμματέων, Διοικητών Οργανισμών, Δ. Συμβούλων κ.λπ. από στελέχη του δημοσίου, μέσω της σύστασης του Εθνικού Μητρώου Επιτελικών Στελεχών Δημόσιας Διοίκησης χρησιμοποιείται ως άλλοθι «εκδημοκρατισμού» και «αξιοκρατίας», αφού, ανεξάρτητα από τον τρόπο επιλογής τους, τα στελέχη αυτά θα εφαρμόζουν την πολιτική της κυβέρνησης και των οργάνων της, δηλαδή τις αντιλαϊκές, αντιδραστικές πολιτικές αναδιάρθρωσης του κράτους, όπως αυτές κωδικοποιούνται στα Μνημόνια και οδηγούν στην πλήρη υποβάθμιση των δημοσίων υπηρεσιών και στην εξαθλίωση της πλειοψηφίας των εργαζομένων. Στην επιλογή των στελεχών αυτών λόγο θα έχουν και οι εργοδοτικές οργανώσεις (Σ.Ε.Β., Ε.Σ.Ε.Ε., Γ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε.)!
-
Στόχος είναι μια δημόσια διοίκηση που θα λειτουργεί με όρους πολυεθνικής εταιρείας (σύστημα κινήτρων, κυνήγι στόχων, εσωτερικός ανταγωνισμός, εντατικοποίηση της εργασίας και πίεση των υπαλλήλων προκειμένου να χτιστούν οι ατομικές καριέρες). Είναι μια επιχείρηση ενσωμάτωσης των εργαζόμενων σε αυτή τη λογική, σε ένα κράτος- επιχείρηση, χωρίς κοινωνικό προσανατολισμό. Ταυτόχρονα είναι χτύπημα στην κάθε είδους συνδικαλιστική και συλλογική δράση των εργαζομένων στο δημόσιο, αφού το δίλημμα ανάμεσα στη συλλογική διεκδίκηση και τον ατομικό δρόμο ανέλιξης μεγαλώνει.
-
Ένα τέτοιο σύστημα, έτσι όπως δομείται, πολύ εύκολα μπορεί να οδηγήσει σε ένα τιμωρητικό σύστημα: κινητικότητες, περικοπές μισθών, απολύσεις κ.λπ..
Οι εργαζόμενοι
στο δημόσιο και τους ΟΤΑ δεν πρέπει να
υποταχτούμε
σε όλα τα παραπάνω. Ο δημόσιος τομέας
δεν θα γίνει καλύτερος για τους
εργαζόμενους, τους άνεργους, τους
μικρομεσαίους, τη νεολαία, τους αγρότες.
Παλεύουμε για
ένα άλλο δημόσιο, στην υπηρεσία των
κοινωνικών αναγκών.
Αυτό που
χρειάζεται πρώτα απ όλα είναι προσλήψεις
και γενναία χρηματοδότηση, ενίσχυση
των υποδομών του, αλλαγή του προσανατολισμού
του έτσι
ώστε να μπορεί να υπηρετεί τις λαϊκές
ανάγκες, να είναι πραγματικά κοντά στον
εργαζόμενο.
ΦΛΕΒΑΡΗΣ 2016
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-
ΚΙΝΗΣΕΙΣ - ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
