Πανελλαδική μέρα δράσης για την υγεία και την αξιοπρέπεια του λαού, Σαβ. 22/1, 12μ, άγαλμα Βενιζέλου

2.6.16

Παρεμβάσεις ΔΕ: Οι συκοφαντίες πέφτουν στο κενό, ΣΥΝΕΚ-ΠΑΜΕ-ΔΑΚΕ επιλέγουν τον εκφυλισμό των διαδικασιών της Ε’ ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης



Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Θεσσαλονίκης

Οι συκοφαντίες πέφτουν στο κενό, ΣΥΝΕΚ-ΠΑΜΕ-ΔΑΚΕ επιλέγουν τον εκφυλισμό των διαδικασιών της Ε’ ΕΛΜΕ-Θ
(ενημέρωση για τη συνεδρίαση του ΔΣ της Ε’ ΕΛΜΕ-Θ, 31/5/16)

Παρεμβάσεις ΔΕ: Οι συκοφαντίες πέφτουν στο κενό, ΣΥΝΕΚ-ΠΑΜΕ-ΔΑΚΕ επιλέγουν τον εκφυλισμό των διαδικασιών της Ε’ ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης
Καθώς η συκοφαντική εκστρατεία των ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ-ΠΑΜΕ σε βάρος του προέδρου της Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης Χ. Ζαγανίδη και των Παρεμβάσεων πέφτει στο κενό, με πρωτοβουλία των ΣΥΝΕΚ και κομπάρσους τους ΔΑΚΕ-ΠΑΜΕ οδηγούνται σε εκφυλισμό οι διαδικασίες του ΔΣ με θέμα τις αβάσιμες καταγγελίες τους με στόχο την απομάκρυνση του προέδρου.  Σημειώνουμε ότι ΣΥΝΕΚ και ΠΑΜΕ απαίτησαν στην τελευταία συνεδρίαση το Δ.Σ. να γίνει «κεκλεισμένων των θυρών» και ζήτησαν να αποχωρήσουν οι συνάδελφοι που ήθελαν να το παρακολουθήσουν. Άλλαξαν στάση μετά τις έντονες διαμαρτυρίες των συναδέλφων.

Στη συνεδρίαση του ΔΣ της Τρίτης 31/5/16, ενώ γινόταν συζήτηση για το δεύτερο σημείο 
των καταγγελιών των ΣΥΝΕΚ στον πρόεδρο της Ε’ ΕΛΜΕ, φάνηκε ότι όχι μόνο δεν υπάρχουν στοιχεία για όλα αυτά, αλλά κατατέθηκαν από τον πρόεδρο στοιχεία για το αντίθετο. Το ίδιο συνέβη για το πρώτο σημείο των καταγγελιών τους στο προηγούμενο ΔΣ, το οποίο απορρίφθηκε γιατί αποδείχτηκε ότι δεν ήταν αντικαταστατική η στάση του προέδρου. Μπροστά στην κατάρρευση της επιχειρηματολογίας τους, τα ΣΥΝΕΚ απαίτησαν, έξω από κάθε καταστατική πρόβλεψη, να αλλάξει η διαδικασία και να ψηφιστούν «πακέτο» τα σημεία της καταγγελίας τους, χωρίς να εξεταστεί η βασιμότητά τους ένα προς ένα, όπως ορίζει το καταστατικό. Έτσι επαναφέρουν τη συζήτηση και για το πρώτο σημείο που απορρίφτηκε από το ΔΣ στην προηγούμενη συνεδρίαση να ξανασυζητηθεί. Επικαλούνται μια διαδικασία που το Δ.Σ. (25/5), με βάση την απόφαση της ΓΣ της ΕΛΜΕ (19/5) και τη διαβεβαίωση του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ (21/5), την έχει απορρίψει. Τα ΣΥΝΕΚ αναιρούν ακόμη και την ψήφο τους, προκειμένου να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους. Η στάση αυτή είναι αχαρακτήριστη!

Για την ιστορία, το δεύτερο σημείο της καταγγελίας των ΣΥΝΕΚ αναφέρει ότι ο πρόεδρος α) δε σεβάστηκε την τοποθέτηση του ΔΣ (25/2) υπέρ του «διάλογου» του υπ. Παιδείας, β) δε διέψευσε ανυπόγραφα δημοσιεύματα που έφεραν την ΕΛΜΕ αντίθετη στο «διάλογο», γ) μεθόδευσε αντικαταστατικά απόφαση ΔΣ κατά του «διάλογου». Δεν προσκομίστηκε κανένα στοιχείο, π.χ. κάποιο από τα ανυπόγραφα δημοσιεύματα. Αντίθετα ο πρόεδρος τεκμηρίωσε με στοιχεία ότι α) δεν ψήφισε στη ΓΣ προέδρων ΕΛΜΕ (27/2) κατά του «διαλόγου», παρά την αντίθετη άποψή του, δεσμευόμενος από την απόφαση του ΔΣ, β) δεν υπάρχουν «ανυπόγραφα δημοσιεύματα» και γ) η απόφαση κατά του «διαλόγου» όχι απλά ψηφίστηκε από κοινού με ΠΑΜΕ στο ΔΣ (13/4) και έγινε απόφαση του κλάδου, ο οποίος την υλοποίησε υπερασπιζόμενος τους αναπληρωτές και τη δουλειά τους, αλλά στην ίδια συνεδρίαση ΔΣ (13/4) πάρθηκαν και άλλες αποφάσεις (πρόσφυγες, ασφαλιστικό, κ.ά.) με ψήφους Παρεμβάσεων, ΔΑΚΕ, και  ΠΑΜΕ και αυτές υλοποιήθηκαν.

Καταγράφηκε η απαράδεκτη στάση του ΠΑΜΕ που ενώ μοιράζει ανακοινώσεις ότι κατέθεσε μομφή στον πρόεδρο της Ε’ ΕΛΜΕ για τα οικονομικά, στην πραγματικότητα δεν το έχει κάνει. Με βάση το καταστατικό για να συζητηθεί μια καταγγελία αυτού του χαρακτήρα πρέπει να κατατεθεί στο ΔΣ γραπτά και επώνυμα, κάτι που αρνήθηκε να το κάνει ο εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ και στη συνεδρίαση στις 31/5/16. Καλύπτεται πίσω από ανακοινώσεις της παράταξης του για να συντηρεί το θέμα, δίνοντας έτσι κάλυψη στις «κατηγορίες» ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ. Παράλληλα βάζει πλάτη στην προσπάθεια των ΣΥΝΕΚ να χρεώσουν στον πρόεδρο της Ε’ ΕΛΜΕ αντικαταστατική δράση, αρνούμενο να πάρει θέση αν είναι ή δεν είναι σύμφωνες με το καταστατικό οι αποφάσεις που πήρε το  ΔΣ στις 13/4 όπου συμμετείχε στη διαδικασία, και ψήφισε υπέρ των αποφάσεων. Τέτοια αθλιότητα!

Οι παρατάξεις ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ-ΠΑΜΕ επαναφέρουν διαδικαστικά ζητήματα και τις αρχικές τους προτάσεις, που τελικά απέρριψε το Δ.Σ. στις 25/5. Επιδιώκουν οι «αντικαταστατικές ενέργειες» που επικαλούνται, να εξεταστούν όχι με τη διαδικασία του καταστατικού της ΕΛΜΕ, αλλά με άλλες διαδικασίες που αφορούν μια οποιαδήποτε τοποθέτηση του Δ.Σ. και όχι παράβαση καταστατικών προβλέψεων (ΣΥΝΕΚ), τον κανονισμό της βουλής και το ν. 1264 για το συνδικαλισμό (ΔΑΚΕ), το καταστατικό της ΟΛΜΕ και το ν. 1264 (ΠΑΜΕ). Έτσι θέλουν να διαμορφώσουν τους συσχετισμούς στις ψηφοφορίες στη βάση των διαφωνιών τους με τις Παρεμβάσεις και τον πρόεδρο και όχι στη βάση διαπιστωμένων καταστατικών παραβάσεων, οι οποίες εξάλλου αποδεικνύεται στη διαδικασία πως δεν υπάρχουν…

Ποιος ωφελείται από την παράλυση της Ε’ ΕΛΜΕ;

Είναι προφανές ότι όλος αυτός ο σχεδιασμός δεν έχει άλλο στόχο παρά να ακυρώσει την αγωνιστική λογική που στο προηγούμενο διάστημα έκανε την Ε’ ΕΛΜΕ μαχητικό πρωταγωνιστή στην υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου και του εκπαιδευτικού, αλλά και ένα σωματείο με πρωτοβουλίες για το συντονισμό των αγώνων των εργαζομένων, της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, της παρέμβασης για τα μεγάλα ζητήματα του χρέους και των μνημονίων, του αγώνα ενάντια στις πολιτικές κυβερνήσεων και ΕΕ. Τα ΣΥΝΕΚ σε ρόλο «κυβερνητικού επιτρόπου» στις ΕΛΜΕ φοβούνται αγώνες σαν και αυτούς που καπηλεύτηκαν για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ. Η ΔΑΚΕ του παλιού κυβερνητικού συνδικαλισμού θέλει τα σωματεία αδρανή, χώρο παραγοντισμού και διαχείρισης μιας μίζερης πραγματικότητας που η κυρίαρχή πολιτική επιβάλλει. Το ΠΑΜΕ σπεύδει να ταυτιστεί μαζί τους, γιατί όπως έδειξε επανειλημμένα (διαθεσιμότητα, αναπληρωτές, ασφαλιστικό), δεν έχει μαχητική πρόταση ανατροπής, αλλά άσφαιρης καταγγελίας, διαμαρτυρίας χωρίς αγωνιστικό αύριο και κομματικής καταγραφής. Ο κομματικός συνδικαλισμός του ΠΑΜΕ θεωρεί βασικό αντίπαλο τις Παρεμβάσεις και όχι την κυβερνητική πολιτική.

Όμως δεν θα τους περάσει! Η συκοφαντική εκστρατεία σε βάρος του προέδρου της Ε’ ΕΛΜΕ θα παραμείνει σχέδιο επί χάρτου. Η αλήθεια θα λάμψει και το σωματείο θα σταθεί όρθιο και η αντιλαϊκή-αντιεκπαιδευτική πολιτική δε θα μείνει αναπάντητη. Η αγωνιστική προοπτική της ΕΛΜΕ δεν είναι προσωπική επινόηση ή παραταξιακό κόλπο, αλλά ζωτική ανάγκη της μαχόμενης εκπαίδευσης.