Παρεμβάσεις ΔΕ: Για το 12ο εκπαιδευτικό συνέδριο της ΟΛΜΕ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟ 12^ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΟΛΜΕ

Αθήνα 25/5/2018

Το 12^ο Εκπαιδευτικό Συνέδριο της ΟΛΜΕ πραγματοποιήθηκε στην Καβάλα (18-20 Μάη) σε μια δύσκολη πολιτική συγκυρία.

Οι δολοφονικές επιθέσεις των ιμπεριαλιστών στη Συρία και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή είναι στην ημερήσια διάταξη, με τον κίνδυνο ευρύτερης πολεμικής ανάφλεξης να ελλοχεύει ανά πάσα στιγμή.

Η επίθεση του κράτους τρομοκράτη του Ισραήλ στον Παλαιστινιακό λαό, που παλεύει σχεδόν άοπλος για ελευθερία και πατρίδα, έχει οδηγήσει σε μαζικές δολοφονίες αμάχων διαδηλωτών και σε καταστροφές σε υποδομές των Παλαιστινίων μεταξύ αυτών και σχολείων. Πρόσφατα γύρισε αντιπροσωπεία εκπαιδευτικών σωματείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης απ’ τα κατεχόμενα, που πήγε να εκφράσει την αλληλεγγύη της εκπαιδευτικής κοινότητας της Ελλάδας ενάντια στις επιθέσεις του κράτους του Ισραήλ στον Παλαιστινιακό λαό. Η αντιπροσωπεία διατράνωσε ότι η πρωτοβουλία των εκπαιδευτικών της Ελλάδας «Ένα Σχολείο για τη Γάζα» δεν αποτελεί μια συμβολική κίνηση μόνο.

Η κατάθεση στο εκπαιδευτικό συνέδριο κειμένου καταγγελίας για την εγκληματική επίθεση στην Παλαιστίνη απ’ τις δυνάμεις της ΑΣΕ (ΠΑΜΕ) είχε προσχηματικό χαρακτήρα με στόχο να κάνει αισθητή την παρουσία της στο συνέδριο, αφού όλο το προηγούμενο διάστημα δεν είχε σχεδόν καμιά συμμετοχή στις πρωτοβουλίες που αναπτύχτηκαν απ’ τα σωματεία των εκπαιδευτικών.

Το 12^ο εκπαιδευτικό συνέδριο πραγματοποιήθηκε σε μια περίοδο στην οποία έχει οξυνθεί η αντιλαϊκή – αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης, που έχει στόχο την συρρίκνωση και την πλήρη αποδόμηση της Δημόσιας εκπαίδευσης στη χώρα. Η εφαρμογή των κύριων κατευθύνσεων του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί βασική πολιτική της σημερινής κυβέρνησης όπως και των προηγούμενων.

Οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις προσπάθησαν μέσα απ’ τις ομάδες εργασίας και στην ολομέλεια του 12^ου εκπαιδευτικού συνεδρίου να δώσουν ένα σαφές στίγμα αντίστασης και ανατροπής αυτών των πολιτικών.

Οι άλλες συνδικαλιστικές παρατάξεις δεν είχαν ανάλογες προτεραιότητες.

Οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΣΥΝΕΚ - ΔΑΚΕ – ΠΕΚ) μη θέλοντας να αντιταχθούν στις βασικές κυβερνητικές επιλογές όλων των κυβερνήσεων απ’ το 2010 και μετά, αρνήθηκαν τον πολιτικό χαρακτήρα του συνεδρίου παραβλέποντας το πολιτικό πλαίσιο των εκπαιδευτικών και εργασιακών ζητημάτων, που ήταν στο επίκεντρο της συζήτησης. Με τη συνολική τους στάση περιέγραφαν μόνο τα προβλήματα και εν πολλοίς δικαιολόγησαν τις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές μη προτείνοντας καμιά αγωνιστική διέξοδο. Αυτό που πρότειναν στις τοποθετήσεις τους ήταν η διαχειριστική λογική του μικρότερου κακού, δηλαδή «ο ρεαλισμός της υποταγής», που έφτανε σε αρκετές περιπτώσεις στην υιοθέτηση και δικαιολόγηση ακραιφνών νεοφιλελεύθερων αντιεκπαιδευτικών πολιτικών.

Η ΑΣΕ(ΠΑΜΕ) είχε παρουσία μόνο στο συνέδριο, διαβάζοντας απλά τα κείμενά της, χωρίς καμιά συμμετοχή στις ομάδες εργασίας που προηγήθηκαν με φυσική παρουσία ή με κείμενα, περιοριζόμενη σ’ ένα καταγγελτικό λόγο.

Οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις σηκώσαμε σε μεγάλο βαθμό το βάρος του συνεδρίου αποδομώντας την κυρίαρχη πολιτική της σημερινής κυβέρνησης και των προηγούμενων, που εφαρμόζουν τις κατευθύνσεις της ΕΕ, του ΔΝΤ και του ΟΟΣΑ. Αναδείξαμε ότι ο μοναδικός δρόμος είναι η ρήξη με αυτές τις πολιτικές και ο οργανωμένος παρατεταμένος αγώνας για την ανατροπή τους.

Με τη συμμετοχή μας όλο το προηγούμενο διάστημα στις ομάδες εργασίας με συγκροτημένο τρόπο θέσαμε με πειστικότητα και επιμονή τα προβλήματα της δημόσιας Εκπαίδευσης και το εργασιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών στις σωστές τους διαστάσεις, ως αποτέλεσμα της εφαρμογής των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών και γενικά των αντιλαϊκών πολιτικών που εφαρμόζονται στη χώρα.

Αξίζει να αναφερθεί ότι υπήρξαν εισηγήσεις (Επαγγελματική Εκπαίδευση, Επιμόρφωση, Ειδική Αγωγή) που εξέφραζαν απόψεις αποδοχής των κυρίαρχων πολιτικών που εφαρμόζονται και σε πολλές περιπτώσεις ήταν και απέναντι από ψηφισμένες αποφάσεις του κλάδου. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις κατατέθηκαν διαφορετικές εισηγήσεις από μεριάς μας και αντιπαρατεθήκαμε με ομιλίες μας στο συνέδριο.

Στις άλλες ομάδες οι εισηγήσεις ήταν προϊόν σύνθεσης με κυρίαρχο την προώθηση των αιτημάτων του κλάδου σε μια κατεύθυνση της αγωνιστικής διεκδίκησης και του ευρύτερου αγώνα ανατροπής αυτών των πολιτικών.

Στο συνέδριο έγινε προσπάθεια από τις δυνάμεις που εξέφραζαν τον κυβερνητικό συνδικαλισμό να αναδειχθούν και να μεγιστοποιηθούν προβλήματα της ΤΕΕ και της Ειδικής Αγωγής με μια θεώρηση ότι αυτές οι δομές είναι κάτι ξεχωριστό και ξεκομμένο απ’ την υπόλοιπη εκπαίδευση. Αναδείξαμε ότι σε κάθε περίπτωση τόσο η Επαγγελματική Εκπαίδευση όσο και η Ειδική Αγωγή έχουν ιδιαιτερότητες αλλά τα προβλήματα είναι κοινά, αφορούν το σύνολο της εκπαίδευσης και είναι αποτέλεσμα των πολιτικών και του προσανατολισμού που ακολουθούν οι κυβερνήσεις για το σύνολο της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Μόνο μέσα απ’ την λογική του ενιαίου δημόσιου και δωρεάν σχολείου των όλων και των ίσων στην δυνατότητα πρόσβασης σ’ αυτό, μπορούν να απαντηθούν και να επιλυθούν προβλήματα που αναδεικνύονται σε διαφορετικούς τύπους σχολείων.

Νομίζουμε ότι σε μεγάλο βαθμό πετύχαμε το 12^ο Εκπαιδευτικό Συνέδριο να είναι ένα συνέδριο όπου οι εισηγήσεις του και τα συμπεράσματά του να ανοίγουν δρόμο στη πάλη του κλάδου για ανατροπή των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών που εφαρμόζονται στην συγκεκριμένη συγκυρία και έχουν στόχο την αλλαγή του DNA του Δημόσιου σχολείου στην κατεύθυνση της συρρίκνωσής του και της λειτουργίας του με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια με περιφερειακή οργάνωση και αυτονομία.

Παρ’ όλο που τα κείμενα δεν αποτελούν αποφάσεις του κλάδου και σε πολλά διαφωνούμε, η προώθησή τους στα σχολεία μπορεί να τροφοδοτήσει την συζήτηση, την αντιπαράθεση απόψεων και την ενεργοποίηση των συναδέλφων. Μια διαδικασία που την έχει ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε ο κλάδος και το συνδικαλιστικό κίνημα σήμερα.