2 Οκτώβρη απεργούμε ενάντια στο
αντεργατικό-αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο κυβέρνησης – ΕΕ- επενδυτών. Συγκέντρωση
πρωτοβάθμιων σωματείων Χαυτεία 11:00πμ
Η απεργία
στις 24/09 αποτέλεσε, μετά τις εργατικές κινητοποιήσεις στην ΔΕΘ, την πρώτη
μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ και στην αντιλαϊκή
πολιτική της. Ήταν μια πρώτη προειδοποιητική απεργία ενάντια στα αντεργατικά
μέτρα του «αναπτυξιακού νομοσχεδίου» κυβέρνησης- ΣΕΒ-ΕΕ. Οι απεργοί στην Αθήνα
και σε άλλες πόλεις απαίτησαν να παρθεί πίσω το νομοσχέδιο που τα δίνει όλα
στους «επενδυτές» και στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και περιλαμβάνει
πλήθος αντεργατικών διατάξεων, υψώνοντας χίλια εμπόδια στη συνδικαλιστική
δράση.
Η απεργία
δέχτηκε τον πόλεμο των δικαστηρίων, των εφοπλιστών και των αφεντικών, καθώς και
του απεργοσπαστικού μηχανισμού της ξεπουλημένης ΓΣΕΕ που την σαμποτάρισε
ανοιχτά. Μια σειρά πρωτοβάθμια σωματεία, αγωνιστικές ομοσπονδίες και εργατικά
κέντρα, πήραν την απεργία πάνω τους. Για αυτό βρήκε ανταπόκριση σε ένα αγωνιστικό
δυναμικό εργαζομένων, δημιουργώντας ελπίδες για την συνέχιση και κλιμάκωση του
αγώνα για την ανατροπή των κυβερνητικών σχεδιασμών. Επιβεβαιώθηκε ότι όταν
υπάρχει αποφασιστικότητα και επιμονή από ένα «μπλοκ» αγωνιστικών και ταξικών
δυνάμεων τότε μπορεί να γίνει απεργία χωρίς την ηγεσία της ΓΣΕΕ. Σημείο
αναφοράς ήταν η απεργιακή περιφρούρηση στο λιμάνι του Πειραιά, στην ΚΟΣΚΟ και
σε άλλους χώρους, όπου εκατοντάδες απεργοί και αλληλέγγυοι, έδωσαν την μάχη
υπεράσπισης της απεργίας.
Συνέχιση
και κλιμάκωση του αγώνα για την ανατροπή του αντεργατικού οδοστρωτήρα
Με
την απεργία στις 24 Σεπτέμβρη έγινε ένα σημαντικό βήμα. Τώρα υπάρχει ανάγκη
συνέχειας και κλιμάκωσης. Το επιβάλει η επιμονή της κυβέρνησης να φέρει
τον αναπτυξιακό, αντισυνδικαλιστικό νόμο. Το επιβάλει η συνέχιση της
αντεργατικής επίθεσης και η διατήρηση των μνημονιακών νόμων. Το επιβάλλουν οι
ανάγκες μας για ζωή και δουλειά με δικαιώματα.
Όπως
αποδείχτηκε για πολλοστή φορά, ο υποταγμένος συνδικαλισμός σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ δεν
θέλει την επιτυχία του αγώνα, αλλά την υπονόμευσή του. Θέλει την ήττα και το
πέρασμα των μέτρων, ειδικά εκείνων που σχετίζονται με την ακόμα βαθύτερη
πρόσδεση του συνδικαλισμού στο κράτος και την εργοδοσία, για να συνεχίσει
απρόσκοπτα να παίζει τον βρόμικο ρόλο του. Μετά την απεργία στις 2 Οκτώβρη η
πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και του ΕΚΑ θέλουν να ρίξουν την «αυλαία» στις εργατικές
αντιδράσεις.
Να μην αφήσουμε την πρωτοβουλία των κινήσεων στον εργοδοτικό
και κυβερνητικό συνδικαλισμό. Ένα ταξικός συντονισμός πρωτοβάθμιων
σωματείων, εργατικών κέντρων και ομοσπονδιών πρέπει να πάρει πάνω του την
έκβαση του αγώνα. Με συνελεύσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων, με συντονισμό στις
αποφάσεις και τη δράση των συνδικάτων που σήκωσαν το βάρος της απεργίας στις 24
Σεπτέμβρη και όσων θέλουν να μπουν στην συνέχεια, να οργανώσουμε τον αγώνα για
την απόσυρση του νομοσχεδίου, βάζοντας στο περιθώριο τον εργοδοτικό και
κυβερνητικό συνδικαλισμό. Για να δοθεί ένας ενωτικός, μαζικός, ταξικός αγώνας
που θα εμπνεύσει. Το εργατικό κίνημα δεν χρειάζεται συμβολικές διαμαρτυρίες και
εκτονώσεις αλλά συντονισμένο απεργιακό αγώνα ανάσχεσης κι απόκρουσης της
επίθεσης.
Η πρωτοβουλία πρωτοβάθμιων σωματείων καλεί στην απεργία στις
2/10. Για να γίνει σταθμός για την συνέχιση και την κλιμάκωση του απεργιακού
αγώνα.
- Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα, το δικαίωμα στην απεργία, την συλλογική πάλη και δράση
- Υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας με ριζικές αυξήσεις στους μισθούς. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Μείωση των ωρών εργασίας.
- Παλεύουμε για να επιστραφούν όλοι οι κλεμμένοι μισθοί και δικαιώματα κόντρα σε κυβέρνηση - ΕΕ - εργοδοσία
- Διεκδικούμε σύγχρονους όρους δουλειάς κι αμοιβής και σύγχρονα δικαιώματα!
Πρωτοβουλία πρωτοβάθμιων
σωματείων
Ποιες είναι
οι βασικές αντεργατικές – αντισυνδικαλιστικές διατάξεις του αναπτυξιακού
νομοσχεδίου
Θυσία
εργασία και περιβάλλον στο βωμό του κεφαλαίου!
Ψηφιακός
γύψος για σωματεία και απεργίες, τσάκισμα των κλαδικών συμβάσεων!
Με σαρωτικό τρόπο τώρα μέσω του «αναπτυξιακού»
πολυνομοσχεδίου επιχειρεί η κυβέρνηση να επιβάλει μια σειρά από ανατροπές προς
όφελος του κεφαλαίου και σε βάρος των εργαζόμενων, της δημόσιας περιουσίας και
του περιβάλλοντος. Αποθέωση της επιχειρηματικότητας χωρίς «γραφειοκρατικά
εμπόδια», φαστ-τρακ επενδύσεις και εισβολή των ιδιωτών παντού ακόμα και στον
έλεγχο των επενδύσεων. Άγρια επίθεση στα δικαιώματα των σωματείων με
χειραγώγηση της λειτουργίας τους και της βούλησης των μελών τους, ηλεκτρονικό
φακέλωμα, μπλοκάρισμα κάθε απεργιακής δυνατότητας. Αλλά και διάλυση των
κλαδικών συμβάσεων, αβαντάρισμα της ελαστικής εργασίας, κυρώσεις-χάδι στους
παρανομούντες εργοδότες.
Πάνω στο έδαφος που έστρωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και όλες
οι κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαετίας (ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και των συνοδοιπόρων
τους), επιχειρεί ένα συντριπτικό πλήγμα μακράς πνοής στο συνδικαλιστικό κίνημα
επιδιώκοντας τον απόλυτο αφοπλισμό του ώστε να μπορεί να περάσει τα αντιλαϊκά
μέτρα χωρίς αντιδράσεις, χτυπώντας τα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα από τη
μία και λύνοντας τα χέρια της εργοδοσίας από την άλλη.
Ας δούμε τους βασικούς άξονες της
αντεργατικής επίθεσης:
Άρση εμποδίων στην ασυδοσία των εταιρειών,
άρση ρυθμίσεων προστασίας του περιβάλλοντος και του δημόσιου πλούτου
Ø
Παραχωρείται το δικαίωμα ελέγχου της νομιμότητας μίας επένδυσης σε ιδιωτικές
εταιρείες. Αυτό σημαίνει ότι τράπεζες, ιδιωτικές επιχειρήσεις κ.α. θα μπορούν
να δημιουργούν τις δικές τους εταιρείες πιστοποίησης και να ελέγχουν στη
συνέχεια ακόμα και τις… δικές τους επενδύσεις!
Ø
Μπορεί να προχωρήσει μια επένδυση μέχρι τη μέση και μετά να εξεταστεί η
νομιμότητα της (υλοποίηση 50% ενός επενδυτικού σχεδίου, χωρίς εξέταση του
αιτήματος από την υπηρεσία, κατ’ επιλογή του φορέα).
Ø
Οι επιχειρήσεις που θα εγκαθίστανται σε επιχειρηματικά πάρκα θα απαλλάσσονται
από την υποχρέωση λήψης έγκρισης λειτουργίας.
Ø
Ειδικές παρεκκλίσεις από τους ισχύοντες όρους και περιορισμούς επιτρέπονται για
την πραγματοποίηση στρατηγικών επενδύσεων.
Κατάργηση
μέσω «εξαιρέσεως» των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων.
Οι
εθνικές κλαδικές συμβάσεις δεν θα εφαρμόζονται αν έχει υπογραφεί αντίστοιχη
τοπική σύμβαση που συνήθως έχει δυσμενέστερους όρους για τους εργαζομένους
καθώς τα περιθώρια εργοδοτικών πιέσεων ή παρεμβάσεων σε τοπικά σωματεία είναι
μεγαλύτερα στην επαρχία.
1.
Η σύμβαση που θα υπογράφουν ενώσεις προσώπων θα υπερισχύει της κλαδικής. Τα
τελευταία χρόνια στήθηκαν από εργοδότες πλήθος τέτοιων ενώσεων στοχεύοντας και
πετυχαίνοντας την καταβαράθρωση των μισθών.
2.
Μια κλαδική σύμβαση δεν θα εφαρμόζεται αν η εργοδοσία επικαλεστεί ότι η
εφαρμογή της θα πλήξει την ανταγωνιστικότητα του κλάδου, παραγνωρίζοντας
πλήρως τη βιοποριστική λειτουργία του μισθού των εργαζομένων. Για να
γίνει επέκταση μιας σύμβασης απαιτείται τεκμηρίωση των επιπτώσεων της επέκτασης
στην ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση και κοινοποίηση της στο Ανώτατο
Συμβούλιο Εργασίας. Τίθεται έτσι νέο εμπόδιο στην επεκτασιμότητα των κλαδικών
συμβάσεων πέραν αυτών που είχε θεσπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ: δηλαδή να απασχολούν τα μέλη
των εργοδοτικών ενώσεων το 50%+1 των εργαζομένων του κλάδου σύμφωνα με το
μητρώο μελών που οι ίδιες καταθέτουν.
3.
Μπορούν να εξαιρεθούν από την υποχρεωτική εφαρμογή μιας κλαδικής
σύμβασης επιχειρήσεις που επικαλούνται «σοβαρά οικονομικά προβλήματα».
Εκτός από τις περιπτώσεις πτωχευτικής διαδικασίας, ο Υπουργός Εργασίας θα έχει
ευρεία ευχέρεια στο να καθορίσει ποιες είναι οι επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν
«σοβαρά οικονομικά προβλήματα» πχ περιπτώσεις, χωρίς αντικειμενικά δηλ.
κριτήρια (όπως είναι η ύπαρξη μιας δικαστικής απόφασης. Είναι δηλ. πιθανό να
προβλέψει ότι ένας αρνητικός ισολογισμός (με ζημίες), υπάγει την επιχείρηση σε
αυτές με «σοβαρά οικονομικά προβλήματα» (ισχύει για τουλάχιστον το 50% των
εταιρειών που, με βάση τα στατιστικά, είχαν π.χ. αρνητικούς ισολογισμούς το
2017!).
4.
Μπορεί να τεθεί ως προϋπόθεση για την εξαίρεση η ύπαρξη ποσοστού ανεργίας
υψηλότερου από τον εθνικό μέσο όρο στην περιφέρεια που δραστηριοποιούνται οι εν
λόγω επιχειρήσεις. Το πανελλαδικό ποσοστό ανεργίας υπολογίζεται για τον
Ιούνιο 2019 σε 17% (στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ), ενώ στην περιφέρεια Ηπείρου-Δυτ.
Μακεδονίας είναι 19,3%, Μακεδονίας-Θράκης 18,4%, Πελοποννήσου-Δυτ.
Ελλάδας-Ιόνιων Νησιών 17,8% και Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας 17,1%. Με βάση ένα
τέτοιο κριτήριο οι εργοδότες στη μισή Ελλάδα θα μπορούν να δίνουν μισθούς
κατώτερους των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων!
5.
Μπορούν να εξαιρεθούν νεοφυείς επιχειρήσεις που έχουν δημιουργηθεί από
νέους έως 25 ετών και επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας. Και οι δύο αυτές
περιπτώσεις, όχι άδικα, θεωρούνται ως «θερμοκήπια» καλλιέργειας άγριων μορφών
εργασιακής εκμετάλλευσης και μισθολογικής ένδειας.
6.
Προβλέπεται η λειτουργία ειδικών οικονομικών ζωνών (ΕΟΖ), που θα εξαιρούνται
από τις προϋπάρχουσες μισθολογικές κι άλλες εργασιακές ρυθμίσεις. Οι ΕΟΖ
στην πράξη αποτελούν ειδικές ζώνες λεηλασίας του περιβάλλοντος, απρόσκοπτης
εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης και απαγόρευσης του συνδικαλισμού.
7.
Ο Υπουργός Εργασίας θα μπορεί να εξειδικεύει με Υπουργικές Αποφάσεις τις
περιπτώσεις των επιχειρήσεων που θα εξαιρούνται κάθε φορά αυξάνοντας
και άλλο το μεγάλο πλήθος των εξαιρέσεων που ήδη θεσπίζονται.
8.
Καταργείται πρακτικά η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής στην διαιτησία (ΟΜΕΔ)
για την υπογραφή κλαδικής σύμβασης. Πολλές συμβάσεις στο παρελθόν είχαν
υπογραφεί μέσω μονομερούς προσφυγής σωματείων εργαζομένων στη διαιτησία όταν η
διαπραγμάτευση με τις εργοδοτικές ενώσεις δεν προχωρούσε. Η μονομερής προσφυγή
στη διαιτησία πλέον θα επιτρέπεται, μόνον εάν «η συλλογική διαφορά αφορά
επιχειρήσεις δημόσιου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας, ή αν αποτύχουν οριστικά οι
διαπραγματεύσεις μεταξύ των μερών και η επίλυση της επιβάλλεται από υπαρκτό
λόγο γενικότερου κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος συνδεόμενο με τη λειτουργία
της ελληνικής οικονομίας». Δηλαδή πρακτικά ποτέ…
Περαιτέρω προώθηση της εργασιακής επισφάλειας
Ø
Επέκταση της μερικής και της εκ περιτροπής εργασίας. Δυνατότητα μερικής
απασχόλησης με σχέση ιδιωτικού δικαίου και στις δημόσιες επιχειρήσεις, τους
οργανισμούς και τους λοιπούς φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Παράλληλα,
παρέχεται η δυνατότητα στους εργοδότες για μερική απασχόληση σε βάθος έτους με
τη μορφή της εκ περιτροπής εργασίας.
Ø
Υπερωρία στη μερική απασχόληση: γίνεται φθηνότερη και αποκτά νομική
κάλυψη. Προβλέπεται προσαύξηση 12% του κόστους υπερεργασίας όσων
απασχολούνται με μερική ή εκ περιτροπής απασχόλησης. Το ποσοστό αυτό είναι
τραγικά μικρότερο από την προσαύξηση του κόστους για τον εργοδότη που
προβλέπεται για πλήρη απασχόληση των εργαζομένων. Συγκεκριμένα, η νόμιμη
υπερωρία αμείβεται με προσαύξηση 40% για εργασία έως 120 ώρες ετησίως,
για πάνω από 120 ώρες ετησίως προσαύξηση 60%, ενώ για κατ’ εξαίρεση (μη
νόμιμη) υπερωρία προσαύξηση 80%. Με αυτόν τον τρόπο αβαντάρεται η
υπερωρία στη μερική απασχόληση, αφού την καθιστά πολύ φθηνότερη και της παρέχει
νομική κάλυψη.
Ø
Ενίσχυση μαύρης εργασίας. Εκπτώσεις δίνονται στην εργοδοτική παραβατικότητα
για μαύρη εργασία καθώς αν ο εργοδότης προσλάβει τον αδήλωτο εργαζόμενο
με πλήρη απασχόληση, το πρόστιμο πέφτει από 10.500 ευρώ μόλις στα 2.000 ευρώ,
ενώ εκπτώσεις προβλέπονται και στις εποχιακές εργασίες όπου η διάρκεια
πρόσληψης πέφτει από το 12μηνο στο 3ηνο. Επιπλέον ορίζεται η συνυπευθυνότητα
του εργαζόμενου για την μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών από τον εργοδότη, με
αποτέλεσμα τη μη ασφαλιστική του κάλυψη!
Κρατική και εργοδοτική παρέμβαση στα
συνδικάτα:
Ø
Μητρώο σωματείων. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις θα έχουν υποχρέωση να
εγγράφονται στο Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων
(ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε.). Θα τηρούνται στοιχεία, όπως καταστατικό, αριθμός μελών, σύνθεση
οργάνων διοίκησης, ακόμα και οικονομικές καταστάσεις ή πηγές χρηματοδότησης των
σωματείων. Το ηλεκτρονικό μητρώο είναι φακέλωμα των συνδικαλισμένων εργατών
από το κράτος που θα μπορεί να «αξιοποιηθεί» από εργοδότες προς αποφυγή…
ανεπιθύμητων και ανυπότακτων εργατών! Ανάλογη ρύθμιση και για τις
οργανώσεις εργοδοτών, αλλά αυτοί δεν κινδυνεύουν από φακέλωμα.
Ø
Ηλεκτρονική ψηφοφορία. Η κυβέρνηση επιδιώκει να χειραγωγήσει και να
καταστείλει κάθε ανεξάρτητη αγωνιστική και απεργιακή κίνηση αντίστασης στη βάση
των πρωτοβάθμιων σωματείων. Επιδιώκουν να καθιερώσουν ηλεκτρονική ψηφοφορία
για αποφάσεις σωματείων ακόμα και για την προκήρυξη απεργίας. Μια τέτοια
ηλεκτρονική διαδικασία «ψηφοφορίας» εύκολα διαβλητή για τους επιτήδειους, κάνει
ένα παραπέρα βήμα στη χειραγώγηση των συνδικάτων από εργοδοτικούς και κρατικούς
μηχανισμούς. Κυρίως όμως με αυτόν τρόπο εκφυλίζουν τις γενικές συνελεύσεις
ως ανώτατο όργανο δημοκρατικής λειτουργίας των σωματείων και λήψης αποφάσεων. Η
ψηφοφορία οφείλει να αποτελεί μέρος μίας ενεργούς και ζωντανής Γενικής
Συνέλευσης και όχι μία αποσπασματική διαδικασία, αποκομμένη από αυτήν. Οι
εργαζόμενοι με αυτή τη ρύθμιση αντιμετωπίζονται ως απλές μονάδες χωρίς
δυνατότητα ενημέρωσης, ζύμωσης, συνδιαμόρφωσης με τους συναδέλφους τους και
αντίληψης της συλλογικότητας και της κοινής πάλης. Η ηλεκτρονική ψηφοφορία
συνεχίζει το έργο του απεργοσπαστικού νόμου Αχτσιόγλου, που επέβαλε την ύπαρξη
50%+1 των εγγεγραμμένων μελών για να ληφθεί απεργιακή απόφαση (όταν η σημερινή
κυβέρνηση είναι στην εξουσία με το 40% του 58% (=23,25%!) του εκλογικού
σώματος!).
Ø
Υπερεξουσίες στον Υπουργό Εργασίας. Ορίζεται ως ανώτατη αρχή ο Υπουργός
Εργασίας, που θα καθορίζει με Υπουργικές Αποφάσεις το
συνδικαλιστικό νόμο και τα καταστατικά των Σωματείων, τον τρόπο λήψης αποφάσεών
τους. Εκτός από το ότι θα μπορεί με Υπουργικές Αποφάσεις να εξαιρεί
επιχειρήσεις από την εφαρμογή κλαδικής σύμβασης, θα ρυθμίζει κάθε θέμα
σχετικό με το μητρώο σωματείων και θα αποφασίζει για τη δημοσιότητα των
στοιχείων του μητρώου σωματείων και την τήρηση της προστασίας των προσωπικών
δεδομένων.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ 2/10
συγκέντρωση 11:00 στα
Χαυτεία
Πρωτοβουλία
πρωτοβάθμιων σωματείων
